Τελειόφοιτος φοιτητής πολυτεχνείου! Οι σπουδές τελειώνουν, μαζί με αυτές και τα ανέμελα φοιτητικά χρόνια. Η ζωή πλέον περνάει σε μία άλλη διάσταση, σε μία διάσταση της οποίας οι παράμετροι που θα την ορίζουν δεν θα είναι πλέον οι παρέες, οι εκδρομές, τα φοιτητικά δρώμενα και οι εξεταστικές, αλλά η εργασία, οι εργοδότες, ο μισθός, οι ευθύνες, το κοινωνικό status (το οποίο σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει να απογοητεύει τους γονείς, τους συγγενείς και τους φίλους), οι όροι εργασίας, το τρέξιμο, η ζωή μέσα από μία οπτική που πάντα σου προκαλούσε αηδία.
Πριν όμως έρθει αυτή η ώρα, θα πρέπει πρώτα σαν …φιλόδοξος καριερίστας και σαν ώριμο πλέον μέλος της κοινωνίας να επιλέξεις ποιος είναι ο πιο εύστοχος και συμφέρων τρόπος να επενδύσεις σε γνώση σε μεταπτυχιακό επίπεδο. Και εκεί έρχεται το μεγάλο ερώτημα!
Μεταπτυχιακό ή διδακτορικό;;
Οι απόψεις πολλές και αντικρουόμενες. Άλλοι θα σου πουν: φυσικά διδακτορικό!! Το λεγόμενο “διεθνές πάσο”, σου ανοίγει πόρτες στη διεθνή αγορά, συγκεντρώνεις περισσότερα μόρια για διαγωνισμό στο δημόσιο, προετοιμάζει τα αυριανά στελέχη στις μεγάλες βιομηχανίες και στις πολυεθνικές εταιρίες, σε βοηθά να αποκτήσεις εμπειρία και αυτοπεποίθηση πριν καν μπεις στο χώρο εργασίας, κάνεις τις περιβόητες και απαραίτητες «γνωριμίες», και για να μη ξεχνάμε το πιο σημαντικό επιχείρημα… κάνεις έρευνα, βοηθάς την επιστήμη να πάει ένα βήμα πιο μπροστά!! Αντιθέτως το μεταπτυχιακό, είναι ΜΟΝΟ ένα ή δυο χρόνια, δεν αποκτάς μεγάλη εξειδίκευση και εμπειρία και.. φυσικά.. δεν αποδεικνύεις καμιά τρελή αξία, όλοι έχουν πλέον ένα μεταπτυχιακό.
Άλλοι θα σου πουν: σε καμία περίπτωση διδακτορικό, μόνο μεταπτυχιακό!! Το διδακτορικό είναι χάσιμο χρόνου από 3 έως άγνωστο πόσα χρόνια θα επιλέξει να σε εκμεταλλευτεί ο εκάστοτε καθηγητής, να δουλεύεις σαν δούλος στα προγράμματα που «γεμίζουν τις τσέπες των καθηγητών» και εσύ να πληρώνεσαι με ψίχουλα. Άλλοι πάλι θα σου πουν ότι για τα ελληνικά δεδομένα το διδακτορικό είναι άχρηστο και θεωρείσαι και overqualified για πολλές εταιρίες. Σε αντίθεση το μεταπτυχιακό σε ένα γνωστικό αντικείμενο που πουλάει, ανοίγει ορίζοντες και επειδή είναι λίγες ώρες σου αφήνει το περιθώριο να κάνεις παράλληλα και άλλα πράγματα, όπως πχ….. χμμ να ζεις?
Αν θέλετε τη δική μου άποψη, η λύση είναι μία. Ο καθένας από σας θα πρέπει κάνει μία εσωτερική αξιολόγηση του τι τον ενδιαφέρει πιο πολύ. Δεν έχει σημασία τι έχεις σπουδάσει, το πόσο τελικά σε κέρδισε ή όχι, τι πουλάει, ο κάθε άνθρωπος από τη στιγμή που συμπλήρωσε το μηχανογραφικό των πανελληνίων και το θεώρησε μία από τις πιο δύσκολες αποφάσεις της ζωής του, μέχρι τη στιγμή που θα κληθεί να πάρει τη ζωή λίγο πιο ενεργά και υπεύθυνα στα χέρια του, αλλάζει πάρα πολύ. Μη σας επηρεάζουν οι κάθε λογής απόψεις, ο μόνος στον οποίο θα πρέπει τελικά να λογοδοτήσετε είναι ο εαυτός σας. Διδακτορικό, μεταπτυχιακό, τίποτα από τα δύο, ακόμα και η απόφαση να μην αφομοιωθείτε από αυτό το επιβαλλόμενο ψευτοδίλημμα είναι στα χέρια σας. Θα κλείσω αναφέροντας το παράδειγμα ενός φίλου μου ο οποίος 4 μαθήματα πριν το πτυχίο τα παράτησε όλα και αποφάσισε να πάει στο εξωτερικό να σπουδάσει μαγειρική. Αυτή τη στιγμή… ευτυχισμένος και γεμάτος από τη ζωή του, δηλώνει ότι ήταν η πιο σωστή απόφαση που πήρε ποτέ!
Πριν όμως έρθει αυτή η ώρα, θα πρέπει πρώτα σαν …φιλόδοξος καριερίστας και σαν ώριμο πλέον μέλος της κοινωνίας να επιλέξεις ποιος είναι ο πιο εύστοχος και συμφέρων τρόπος να επενδύσεις σε γνώση σε μεταπτυχιακό επίπεδο. Και εκεί έρχεται το μεγάλο ερώτημα!
Μεταπτυχιακό ή διδακτορικό;;
Οι απόψεις πολλές και αντικρουόμενες. Άλλοι θα σου πουν: φυσικά διδακτορικό!! Το λεγόμενο “διεθνές πάσο”, σου ανοίγει πόρτες στη διεθνή αγορά, συγκεντρώνεις περισσότερα μόρια για διαγωνισμό στο δημόσιο, προετοιμάζει τα αυριανά στελέχη στις μεγάλες βιομηχανίες και στις πολυεθνικές εταιρίες, σε βοηθά να αποκτήσεις εμπειρία και αυτοπεποίθηση πριν καν μπεις στο χώρο εργασίας, κάνεις τις περιβόητες και απαραίτητες «γνωριμίες», και για να μη ξεχνάμε το πιο σημαντικό επιχείρημα… κάνεις έρευνα, βοηθάς την επιστήμη να πάει ένα βήμα πιο μπροστά!! Αντιθέτως το μεταπτυχιακό, είναι ΜΟΝΟ ένα ή δυο χρόνια, δεν αποκτάς μεγάλη εξειδίκευση και εμπειρία και.. φυσικά.. δεν αποδεικνύεις καμιά τρελή αξία, όλοι έχουν πλέον ένα μεταπτυχιακό.
Άλλοι θα σου πουν: σε καμία περίπτωση διδακτορικό, μόνο μεταπτυχιακό!! Το διδακτορικό είναι χάσιμο χρόνου από 3 έως άγνωστο πόσα χρόνια θα επιλέξει να σε εκμεταλλευτεί ο εκάστοτε καθηγητής, να δουλεύεις σαν δούλος στα προγράμματα που «γεμίζουν τις τσέπες των καθηγητών» και εσύ να πληρώνεσαι με ψίχουλα. Άλλοι πάλι θα σου πουν ότι για τα ελληνικά δεδομένα το διδακτορικό είναι άχρηστο και θεωρείσαι και overqualified για πολλές εταιρίες. Σε αντίθεση το μεταπτυχιακό σε ένα γνωστικό αντικείμενο που πουλάει, ανοίγει ορίζοντες και επειδή είναι λίγες ώρες σου αφήνει το περιθώριο να κάνεις παράλληλα και άλλα πράγματα, όπως πχ….. χμμ να ζεις?
Αν θέλετε τη δική μου άποψη, η λύση είναι μία. Ο καθένας από σας θα πρέπει κάνει μία εσωτερική αξιολόγηση του τι τον ενδιαφέρει πιο πολύ. Δεν έχει σημασία τι έχεις σπουδάσει, το πόσο τελικά σε κέρδισε ή όχι, τι πουλάει, ο κάθε άνθρωπος από τη στιγμή που συμπλήρωσε το μηχανογραφικό των πανελληνίων και το θεώρησε μία από τις πιο δύσκολες αποφάσεις της ζωής του, μέχρι τη στιγμή που θα κληθεί να πάρει τη ζωή λίγο πιο ενεργά και υπεύθυνα στα χέρια του, αλλάζει πάρα πολύ. Μη σας επηρεάζουν οι κάθε λογής απόψεις, ο μόνος στον οποίο θα πρέπει τελικά να λογοδοτήσετε είναι ο εαυτός σας. Διδακτορικό, μεταπτυχιακό, τίποτα από τα δύο, ακόμα και η απόφαση να μην αφομοιωθείτε από αυτό το επιβαλλόμενο ψευτοδίλημμα είναι στα χέρια σας. Θα κλείσω αναφέροντας το παράδειγμα ενός φίλου μου ο οποίος 4 μαθήματα πριν το πτυχίο τα παράτησε όλα και αποφάσισε να πάει στο εξωτερικό να σπουδάσει μαγειρική. Αυτή τη στιγμή… ευτυχισμένος και γεμάτος από τη ζωή του, δηλώνει ότι ήταν η πιο σωστή απόφαση που πήρε ποτέ!
1 σχόλιο:
polu sostos prepei na perneis tis dikes sou apofaseis gia na zhseis tin dikh sou zwi~!
Δημοσίευση σχολίου