Τετάρτη 24 Σεπτεμβρίου 2008

ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑ


Πριν κάποιες μέρες παρακολουθούσα μία ταινία όπου ο πρωταγωνιστής ήθελε να αυτοκτονήσει, αλλά πιο πριν, ήθελε να γυρίσει αυτή τη μία ακόμη εβδομάδα ζωής του σε ταινία, ώστε όλος ο κόσμος να μπορέσει να κατανοήσει κάποια πράγματα. Ήθελε σαν κύριο στόχο να δείξει ότι ενώ όλοι οι φίλοι του, συνάδελφοι του και εργοδότες του τού είχαν γυρίσει την πλάτη (ενώ τους είχε δηλώσει ότι θέλει να αυτοκτονήσει), ξαφνικά όταν τους είπε ότι γυρίζει τις τελευταίες μέρες ζωής του σε ταινία και ότι θέλει από αυτούς να συμμετάσχουν, όλοι του συμπαραστάθηκαν για τα μάτια του φακού. Στο τέλος (για να μην πολυλογώ) ανακαλύπτει ότι πρέπει να ζήσει, γιατί ακόμη και αυτό το τελευταίο λεπτό της ζωής του, δίπλα του καθόταν ο άνθρωπος που κράταγε την κάμερα (και που είχε γνωρίσει μόλις πριν 1 εβδομάδα), προσπαθώντας να τον βοηθήσει να αποφύγει τον θάνατο.

Με άλλα λόγια, υπάρχουν άνθρωποι, οι οποίοι νιώθουν τόσο μόνοι (είτε αυτό ισχύει, είτε δεν ισχύει) ή ακόμη χειρότερα νιώθουν ότι κανένας πια δεν νοιάζεται και ότι όλοι είναι υπηρέτες μόνο της προβολής του εαυτού τους (όχι πως και αυτό τους ικανοποιεί). Παρόλα αυτά, η παρουσία και μόνο ενός ακόμα που δεν είναι μαζάνθρωπος, του δίνει μία ελπίδα σωτηρίας του κόσμου. Δεν είναι τυχαίο, ότι λίγοι θα βρεθούν να σε βοηθήσουν όταν θα το έχεις ανάγκη από τους δικούς σου και ίσως και κανένας από τους ξένους. Αναρωτιέμαι γιατί έχουμε γίνει έτσι και γιατί ωθούμε και τις επερχόμενες γενιές προς αυτή τη κατεύθυνση.

Το άλλο βέβαια θέμα που πρέπει να θιχτεί με αφορμή την ταινία είναι η αυτοκτονία. Κάποτε μου είχαν πει κάποιοι φίλοι μου (που κυριολεκτικά έχουν όλα όσα ένας μέσος άνθρωπος πρέπει να έχει για να είναι ευχαριστημένος από τη ζωή του) ότι όλοι έχουν ένα λόγο να αυτοκτονήσουν. Αναρωτιόμουν λοιπόν γιατί είναι τόσο δυσαρεστημένοι και ανίκανοι να καταλάβουν ότι δεν θέλει και πολλά κάποιος για να είναι ικανοποιημένος με αυτά που έχει. Δεν σου λέω ευτυχισμένος, πράγμα δύσκολο πιστεύω, αλλά σαφώς ευγνώμων και ικανοποιημένος. Η αυτοκτονία είναι μία λύση για ανθρώπους που ζουν μη αναστρέψιμες δυσκολίες, και ναι πιστεύω ότι πολλά προβλήματα μπορεί να μην έχουν λύση. Δεν θεωρώ (όπως διάφοροι λένε) ότι είναι έλλειψη θάρρους και ανικανότητας να πάρεις πάλι τη ζωή στα χέρια σου, αλλά ένας τρόπος να ξαλαφρώσεις από ένα βάρος και μία ζωή που ουσιαστικά πια δεν θέλεις. Πολλοί που έχουν πάθει κατάθλιψη έχουν δηλώσει ότι ξυπνούσαν και κοιμόντουσαν και τους ήταν το ίδιο και το αυτό. Ξυπνούσαν και δεν ήθελαν να σηκωθούν από το κρεβάτι, δεν ήθελαν να κάνουν τίποτε. Απλά δεν τους ενδιέφερε τίποτε. Πιστεύετε λοιπόν ότι ένα τέτοιο άτομο δεν έχει θάρρος να πάρει τη ζωή ξανά στα χέρια του ή την έχει απλά και μόνο διαγράψει ήδη.

Παρασκευή 19 Σεπτεμβρίου 2008

ΝΤΟΝΑΛΝΤ VS ΓΚΑΣΤΟΝΕ 0-1

Κάθε φορά που διάβαζα...εμμ διαβάζω για την ακρίβεια τα κόμιξ,νιώθω ένα συναίσθημα απέραντης κατανόησης για αυτό το παπί,τον Ντόναλντ,που σόλη του την ζωή ήταν γκαντέμης.Γενικά ο Ντόναλντ είναι ένα από τα λίγα καρτούν που δεν έχουν υπερφυσικά χαρακτηριστικά ή που δεν έχουν ένα χαρακτηριστικό μη ρεαλιστικό,όπως να λύνει μυστήρια,να γίνεται super ήρωας κτλπ,ήταν πάντα πολύ ''ανθρώπινος''.Και κυρίως υπέφερε κι αυτός από την γκαντεμιά που τον κυνηγούσε,όπως κι εγώ που θεωρούσα ότι είμουν από τους λίγους που είχα την ''τύχη''να είμαι γκαντέμω...αλλά τελικά ακούγοντας και διαβάζοντας και από άλλους αυτό το παράπονο συνειδητοποίησα ότι τελικά η γκαντεμιά είναι και αυτή μια μάστιγα της εποχής μας!
ΚΑΙ ΕΡΩΤΩ:Τελικά η γκαντεμιά εμηνεύεται ως τιμωρία από τον Θεό ή ως παιχνίδι του διαβόλου?Ως αποτέλεσμα από τις συνόψεις των πλανητών?ή από την κακή τους θέση ανάλογα με το ζωδιό σου?Ως κακή ημερομηνία ή επαφή με αρνητικά φορτιζόμενα πράγματα-ιδέες?Ως ένα χαρακτηριστικό που το κατέχουμε?Ωσ κακό μάτι,κάρμα,ενέργεια?Η΄ μήπως ως απλά μια κακή συγκυρία γεγονότων ή τελικά η ίδια μας η πίστη ότι κάτι θα μας συμβεί αυτό που δεν θέλουμε γιατί είμαστε άτυχοι με αποτέλεσμα εμείς οι ίδιοι να προκαλούμε και να ''τραβάμε''την γκαντεμιά μας?

Δεν έχω καταλάβει πραγματικά ποια είναι τελικά η αιτία του κακού,έτσι καθε φορά που χτυπάει η γκαντεμιά μου,και συμβαίνει πολύ συχνά καταριέμαι κάτι από τα παραπάνω ή και όλα μαζί!Και τελικά όλοι,ΟΛΟΙ πιστεύουν στην γκαντεμιά θρησκόληπτοι,συμπαντολόγοι,αστρολόγοι,προληπτικοί,παραδοσιακόι,μοντέρνοι,νέοι και γέροι,ΟΛΟΙ,εκτός από τους θετικιστές(τέλος πάντων όπως τους λένε...)που πιστεύουν ότι εμείς είμαστε υπεύθυνοι για τα στραβά και οτί εμείς τα προκαλούμε και τα τραβάμε,και κάθε φορά προσπαθώ να καταλάβω εάν όντως έχουν δίκαιο και μπαίνω σε σκέψεις και αποφασίζω να σκέφτομαι θετικά και πάνω στην σκέψη πέφτω και τρώω σαβούρα μπροστα σε εκατό άτομα από τα οποία κάποιοι είναι πολύ ωραίοι ή χάνω το λεωφορείο στο παρα τσάκ ή πέφτω σεναν που πάει με 10 ενώ έχω αργήσει ή χάνω την θέση του parking γιατί ο μπροστινός μου την έπιασε ή αυτό που ονειρευόμουν και ήθελα να γίνει χαλάει και δεν γίνεται γιατί όλα πανε στραβά...

Και τότε είναι η στιγμή που με πιάνουν τα νεύρα μου και αρχίζω να καταριέμαι αυτούς που πιστεύουν στη θετική σκέψη και ενέργεια κτλπ(και που το καρτούν με τον οποίο ταυτίζονται είναι ο Γκαστόνε)και απειλώ πως αν βρω τον υπεύθυνο δεν θα την βγάλει καθαρή.Γιατί τι φταίω εγώ όταν όλα συνενοημένα πάνε στραβά?

Η μόνη λύση είναι απλά να γυρίσουμε την πλάτη στην ατυχία μας και να αλλάξουμε το σκορ υπερ μας...μπορεί να μας κυνηγάει η γκαντεμιά αλλά...θυμηθείτε ότι ο Ντόναλντ είναι ο σταρ...ο Γκαστόνε είναι απλά ο τυχερός ξαδερφός του!

**Αυτή η ανάρτηση γράφτηκε για να ξορκίσω την ιδέα της γκαντεμιάς!όπου μόνο μέσα από το χιούμορ και το σαρκασμό γίνεται!(Ντοναλντ-Γκαστόνε 1-1)

Τρίτη 16 Σεπτεμβρίου 2008

ΨΑΧΝΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΣΟΥ ΕΔΕΜ

Καθόταν στον καναπέ ξαπλωμένη.
Το ένα χέρι διπλωμένο προς το πρόσωπο της,
το άλλο ελεύθερο κρεμούσε προς την εξωτερική πλευρά.
Είχε βαρεθεί να ζει τις ίδιες μέτριες καταστάσεις.
Είχε βαρεθεί να γνωρίζει τα ίδια ανούσια άτομα.
Είχε βαρεθεί να την πληγώνουν οι γύρω της.
Αλήθεια, νόμιζαν ότι ήταν καλύτεροι από αυτήν?
Ή μήπως νόμιζαν πως είχαν το δικαίωμα?
Το ένα χέρι διπλωμένο προς το πρόσωπο της,
για να μην βλέπει την εικόνα γύρω της.
Δεν ήταν μόνο το παρελθόν της που την έθλιβε,
μα πιο πολύ η εικόνα του κόσμου στον οποίο ζούσε.
Προσπάθησε να ξεφύγει,
μα δεν τα κατάφερε.
Προσπάθησε να ξεφύγει
και ίσως μαζί της ωθούσε και κάποιον άλλον να ξεφύγει,
μα δεν τα κατάφερε.
Η μόνη διέξοδος της φαινόταν να είναι η αποδοχή,
μα ούτε και αυτό το κατάφερε.
Παλεύοντας με τα θέλω της και τα έχω της,
ξάφνου είδε ολοκάθαρα την λύτρωση.
Ήταν μελαχρινός με σκούρα μεγάλα μπλε εκφραστικά μάτια.
Το χαμόγελο του ήταν πλατύ και ελεύθερο.
Ναι, ήταν το πιο ελεύθερο που είχε δει ποτέ.
Έτσι έζησε και αυτή…ελεύθερα…κλείνοντας τον για πάντα μέσα της.
Δένοντας το χέρι του με το δικό της,
ώστε ποτέ πια να μην της φύγει.
Ήταν πλέον πλήρης!

Δευτέρα 15 Σεπτεμβρίου 2008

ΝΕΟΠΛΟΥΤΙΣΜΟΣ ΣΤΟ ΕΠΑΚΡΟ


Οι περισσότεροι διανύοντας την περίοδο της φοιτητικής του ζωής αναρωτιούνται σχετικά με το αν θα πρέπει να πάρουν δίπλωμα οδήγησης και κατ΄επέκταση αν θα αγοράσουν αυτοκίνητο (δηλαδή οι γονείς τους). Εκεί λοιπόν που διαπραγματεύεσαι με τους γονείς σου, για την αγορά του πιο απλού, φθηνού και μικρού αυτοκινήτου (γιατί μόνο αυτό σου αρκεί για να εξυπηρετήσεις τις ανάγκες σου), ξαφνικά το όλο θέμα ξεφεύγει και παίρνει άλλες διαστάσεις.

Συγκεκριμένα εκεί που αμέριμνα περπατάς στο δρόμο, συναντάς έναν παλιό γνωστό σου να οδηγεί τζιπ (αγνώστου τιμής). Αναρωτιέσαι λοιπόν γιατί ένας φοιτητής να έχει ανάγκη ένα τζιπ και να μην πάρει ένα πιο οικονομικό και μικρό αυτοκινητάκι. Η απάντηση φυσικά βρίσκεται στο πλατύ χαμόγελο του, όταν τον ρωτάς αν είναι δικό του. Η επιθυμία του να δείξεις τον πλούτο σου είναι πασιφανής και το συνειδητοποιείς καλύτερα όταν γεγονότα, όπως παρκαρισμένες πόρσε στο χώρο του πανεπιστημίου, είναι συνήθη.

Είναι η νοοτροπία του νεοέλληνα που ενώ μπορεί οικονομικά να μην έχει να καλύψει τις βασικές ανάγκες του, θα αγοράσει ένα αγαθό που σε καμία περίπτωση δεν έχει την δυνατότητα υπό λογικές συνθήκες να εξοφλήσει, απλά και μόνο για να εντυπωσιάσει το περιβάλλον του. Τα γεγονότα πολλές φορές ξεφεύγουν ιδιαίτερα όταν ακούς περιπτώσεις ατόμων που παίρνουν δάνεια για να αντεπεξέλθουν οικονομικά, αλλά και άλλων που παρκάρουν την Hammer τους έξω από μαγαζί, στο οποίο μετά μπαίνουν μέσα για να ζητήσουν part time εργασία (ναι έχει συμβεί και αυτό).

Εμείς οι Έλληνες, δεν φτάνει που είμαστε από την φύση μας εκλεκτικοί (ως προς την εργασία που επιζητούμε για να εξασφαλίσουμε τα προς το ζην) αρεσκόμαστε και στην σπατάλη για εξασφάλιση αγαθών που δεν μας είναι και απαραίτητα. Αφού πλέον θα αρχίσω να επικροτώ την άποψη μίας φίλης μου, που λέει ότι « Στην Ελλάδα για να μπορεί κάποιος να κάνει τέτοιες σπατάλες ή έμπορος ναρκωτικών είναι ή έμπορος όπλων ή μαστροπός »!

Σάββατο 13 Σεπτεμβρίου 2008

ΤΙ ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ ΣΕΖΟΝ...

Η αλήθεια είναι ότι κάθε καινούργια σεζόν έχουμε όλο και λιγότερα ευχάριστα και ωφέλιμα να περιμένουμε,γιατί στην Ελλάδα ισχύει το ρητό κάθε πέρσι και καλύτερα.(για την ακρίβεια πάρα πολύ καλύτερα)
Προετοιμαστείτε λοιπόν από τώρα ψυχολογικά για το τί θα δείτε,θα ακούσετε και θα ζήσετε αναγκαστικά(δημοκρατία έχουμε άλλωστε)αυτή την σεζόν και προφυλαχθείτε αναλόγως,κλέιστε μάτια και αυτιά η μετοικίστε αλλού!
Τη σεζόν 2008-2009 θα:1.δείτε την κυβέρνηση να προσπαθεί να περάσει τον νόμο πλαίσιο για τα πανεπιστήμια σε βάρος των φοιτητών,τους φοιτητές ν αγωνίζονται να μην περάσει και για μια ακόμη φορά να τους κατηγορούν ότι είναι αναρχικοί.
2.τις συνεχείς δημοσκοπήσεις,όπου τι ασυνήθιστο θα δείχνουν ότι τα δύο μεγάλα κόμματα έχουν πάρει την κατηφόρα
3.τις #$!*##δικαιολογίες του κάθε κλέφτη υπουργού,ότι δεν έκλεψε,ότι κάποιος προσπαθεί να τον συκοφαντήσει και ότι όλα είναι μια πλεκτάνη(ναι,σας λέω και τα λεφτά στην τσέπη τους αυτοί τα βάλαν...)
4.τους φόρους να ανεβαίνουν και γενικά τις τιμές να εκτοξεύονται αλλά τους μισθούς να μειώνονται...(έτσι πάει σ αυτή την χώρα)
5.ουκ ολίγα σκάνδαλα τα οποία θα βγούν στην φόρα.
6.την Δρούζα,την Τατιάνα και τις άλλες να ασχολούνται με επιμορφωτικά θέματα
7.τον Καρατζαφέρη,την Θώδη,τον Γαλάτη,την Λουκά και άλλους πολλόυς να λένε οοτι ναναι
8.το ξεκατίνιασμα των πρωινών εκπομπών...(και των μεσημεριανών και των βραδινών κτλπ)
9.ανούσια και απαράδεκτα κεντρικά΄δελτία ειδήσεων
10.επαναλήψεις φυσικά
11.τον πλανήτη να καταστρέφετε αλλά ναι....
12.τους κινδυνολόγους να ψάχνουν μετά το CERN καινούργια ημερομηνία καταστροφής.(βάλτε τα γενεθλια μου!)
13.τους δημοσιογράφους να κάνουν άκυρες ερωτήσεις.
14.χιλιάδες έλληνες να τρέχουν τελευταία στιγμή για το κτηματολόγιο.
15.το κυκλοφοριακό πάντα και παντού
16.τους Αμερικάνους να βγάζουν για πρόεδρο το ότι χειρότερο μετά από τον Μπους...βλέπε Πέιλιν.
17.τον Γεωργιάδη να λέει ατάκες όπως να απαγορευτεί η είσοδος στην Αθήνα για κάποιους(η δημοκρατία που λέγαμε...)
Και ναι,η καλύτερη προφύλαξη είναι η μετοίκηση...

Τρίτη 9 Σεπτεμβρίου 2008

ΑΓΡΙΟΣ ΠΕΤΡΟΠΟΛΕΜΟΣ ΣΤΟ ΛΙΜΑΝΙ ΤΗΣ ΠΑΤΡΑΣ

Ο λόγος για το χθεσινό επεισόδιο στο λιμάνι της Πάτρας μεταξύ αστυνομικών και Αφγανών. Συγκεκριμένα όταν οι μετανάστες επιχείρησαν να ταξιδέψουν στην Ιταλία, οι λιμενικοί τραυμάτισαν 1 άτομο αρκετά σοβαρά. Τότε με την βοήθεια και άλλων μεταναστών μεταφέρθηκε στον Ερυθρό Σταυρό και αργότερα στο νοσοκομείο του Ρίου (ακολουθούμενος από αστυνομικούς). Η αστυνομία είχε ήδη προχωρήσει σε συλλήψεις (όπου στα container-κρατητήριο του λιμανιού βρίσκονταν ήδη 47 άτομα εκ των οποίων 16 ανήλικοι) με αποτέλεσμα στη συνέχεια οι μετανάστες θυμωμένοι να επιζητούν επίμονα την απελευθέρωση των συλληφθέντων.

Μετά την αρνητική απάντηση εκείνοι άρπαξαν τις πέτρες από τις γραμμές του τρένου και άρχισαν να τις πετούν ενδιάμεσα των κάγκελων του λιμανιού στους λιμενικούς. Οι τελευταίοι με γκλοπ στα χέρια πέταγαν πέτρες πίσω με αποτέλεσμα αρκετούς τραυματισμούς των μεταναστών.

Ο τραυματισμένος Αφγανός ανεκρίθη από τους αστυνομικούς, χωρίς παρουσία δικηγόρου και συναίνεση γιατρού, με σκοπό την κατηγοριοποίηση του για τις επιθέσεις στο λιμάνι. Όταν όμως παρευρέθη δικηγόρος υπεράσπισης, εκείνοι απέσυραν τις κατηγορίες. Το γεγονός είχε σαν αποτέλεσμα να υπάρχουν ακόμη τραυματισμένοι μετανάστες οι οποίοι φοβούνται να επισκεφθούν το νοσοκομείο. Άλλωστε η κατηγοριοποίηση στο πρόσωπο τους εντείνεται τόσο πολύ που οι λιμενικοί υποστηρίζουν ότι ο συγκεκριμένος μετανάστης δεν τραυματίστηκε από αστυνομικούς, αλλά από οδηγό φορτηγού, στου οποίου το όχημα προσπάθησε να κρυφτεί (μην αναρωτηθείτε από τί να κρυφτεί αφού όπως υποστηρίζουν δεν υπήρχε κίνδυνος από τις δυνάμεις καταστολής!).

Παρόλα αυτά τα επεισόδια συνεχίστηκαν με συγκέντρωση αντιεξουσιαστών και αλλοδαπών στην οδό Καρόλου. Μέσα από την περίφραξη του λιμανιού είχαν μαζευτεί δυνάμεις του λιμενικού και των ΜΑΤ. Έτσι ξέσπασε πετροπόλεμος, με αποτέλεσμα να τραυματιστούν 12 λιμενικοί, μαγαζιά και αυτοκίνητα να είναι σπασμένα και αντιεξουσιαστές μαζί με αλλοδαπούς να κατευθύνονται στον καταυλισμό της Ηρώων Πολυτεχνείου, όπου και έληξε το γεγονός.

ΤΙ ΒΛΕΠΟΥΝ ΤΑ ΜΑΤΑΚΙΑ ΜΟΥ...


Η καινούργια σεζόν ήρθε...δυστυχώς...και ξεκινήσαμε πολύ θετικά και όμορφα με εκπομπές τύπου Λαμπίρη, Χρουσαλά και Δρούζα. Η αιτία για την αναφορά σε αυτό το θέμα είναι καθαρά η ΑΠΟΓΝΩΣΗ και ΑΠΕΛΠΙΣΙΑ του τηλεθεατή που δεν θέλει πλέον τα ίδια ευτράπελα με τη προηγούμενη σεζόν. Ευτυχώς να λέμε κιόλας, που τουλάχιστον για λίγες μερούλες δεν βιώνουμε και άλλες πολιτιστικού και όχι μόνο περιεχομένου εκπομπών όπως Τατιάνα (επώνυμο δεν θυμάμαι) και άλλων πολλών και που για μία ακόμη φορά άλλες τύπου "Κουτί της Πανδώρας" δηλώνουν το παρόν τους.

Ειδικότερα η εκπομπή της κυρίας Χρουσαλά δεν σχολιάζεται καν, αφού άτομα όπως Πρόδρομος και ο άλλος ο στυλίστας (ούτε και εδώ θυμάμαι όνομα) είναι...εμμ πώς να το πω ...απερίγραπτα (ναι αυτή είναι η σωστή λέξη)! ΄Οσο για Δρούζα είδα χθες ότι ΜΠΟΡΩ ΚΑΙ ΕΓΩ να αντέξω...για 5 λεπτά ακόμη την υπόθεση της δολοφονίας του Σεργιανόπουλου (ή αλλιώς του Νίκου μας, όπως πολλάκις έχουμε ακούσει). Α μην ξεχάσω ότι θέλω φέτος να την παρακαλέσω να βάλει στο studio ταυτόχρονα παπάδες, emo και ομοφυλόφιλους να συζητάνε για τις νέες τάσεις της μόδας και κατά πόσο μας επηρεάζουν. Για το Λαμπιράκη πάλι ένα θα πω..μόλις τώρα έβαλα τυχαία να δω τι θέμα έχει και...μισό λεπτό...α μάλιστα το θέμα έχει τίτλο "Σαμπρίνα: Ζητάω 8.700Ε διατροφή για το παιδί μας " και να σημειώσω ότι πριν, που ναι το παραδέχομαι είχα βάλει να δω λίγο (καθότι γύρισα από μάθημα που έγραφα και είπα να πέσω στα βαριά) άκουσα διάλογο:

Κοινό: "Ένα θα σας πω...ποιόν βλέπαμε στη Μύκονο συνέχεια?!!"
Ξανθούλα του πάνελ: "Την Μενεγάκη????"
Γυναίκα Μικρούτσικου: "Τον Ρουβά???? Ε ο Ρουβάς δεν είναι???!!"
Κοινό: "Η Μενεγάκη!!!!"
Εδώ έπρεπε να είχαμε τυμπανοκρουσίες απλά μάλλον η εκπομπή δεν είναι καλά προετοιμασμένη.
Ξανθούλα του πάνελ: "Το είπα ή δεν το είπα!!!!!!!!!!!!"

Αχχχ και κάποια στιγμή το ένιωσα το τικ τακ στο κεφαλάκι μου...όπου δύο τινά, ή ήταν το IQ που έπεφτε ή το σήμα κινδύνου που λέει "Άλλαξε κανάλι, προλαβαίνεις το κακό!!!!". Σωζόμαστε μόνο από το Σκάι μπορώ να πω, όπου ιδιαίτερα μετά τη μία (δεν έχω ιδέα γιατί) βάζει ενδιαφέροντα θέματα. Πάντως το παραδέχομαι ότι δεν ενισχύω στην παρεμπόδιση των χαμηλά πνευματικών εκπομπών και σειρών, αφού αν θέλω να χαζέψω στην τηλεόραση θα δω ότι να είναι (βέβαια από τα χείριστα το καλύτερο), ίσως γιατί δεν υπάρχει και τίποτε καλό να δεις.
Υ.Γ. Η εικόνα είναι το διάγραμμα του IQ ανθρώπων σχετικά χαμηλής νοημοσύνης...Τι λέτε το έχουμε φτάσει ή το παλεύουμε ακόμη??