Τρίτη 29 Μαρτίου 2011

Λιβύη, Ευρώπη, Αμερική και λοιπά παραμυθάκια



Μόνο που το παραμύθι το έχουμε ξαναδεί να εκτυλίσσεται μπροστά μας, μας είναι γνωστό. Η ιστοριούλα λοιπόν ξεκινάει κάπως έτσι. Μιά φορά και έναν καιρό ήταν μία χώρα που την έλεγαν Αμερική. Αυτή η χώρα αποτελούσε το 5% του συνολικού πληθυσμού της γης αλλά κατανάλωνε το 30% των πόρων της γης. Αποτέλεσμα? Πρόβλημα! Λύση? Νεο-αποικισμός με σκοπό την κατανάλωση των πόρων άλλων χωρών. Αιτιολογία? Μας χρειάζονται για την αποκατάσταση της ειρήνης στη χώρα τους! Πού? Στη χώρα τους!!! Και κάπως έτσι με λίγα λόγια το παραμυθάκι της ύπαρξης της Αμερικής καταλήγει σε happy end! Κάπου στην πορεία ο ρόλος Αμερική στο παραμύθι έγινε λίγο πιό ευρύς και ονομάζεται Δύση.

Ξεκίνησα να παρακολουθώ τα γεγονότα της Τυνισίας και της Αιγύπτου με κάποια επιφύλαξη οσον αφορά κυρίως την αυθεντικότητα των ειδήσεων έτσι όπως μεταδίδονταν απο τα “αδιαμφισβητητα” μεγάλα τηλεοπτικά κανάλια. Μόλις άρχισαν να εκφράζουν άποψη οι “ειρηνοποιές” δυνάμεις κάτι άρχισε να μου θυμίζει το γνωστό παραμυθάκι. Τα πράγματα με τον έναν ή τον άλλον τροπο στην Αίγυπτο και την Τύνησια διευθετήθηκαν (έτσι κι αλλιώς δεν έχουν τόσα αποθέματα πετρελαίου όσα η Λιβύη) μέχρι που εμφανίστηκε ο κακός ο λύκος του παραμυθιού, ο Καντάφι!

Ο Καντάφι παρουσιάζεται παντού σαν ο παράφρων άραβας δικτάτορας που σφάζει το λαό του και αρνείται να του παραχωρήσει τις βασικές ελευθερίες, σαν ένας στιγνός δολοφόνος που στρέφεται εναντίων της δημοκρατικής αντιπολίτευσης. Να θυμίσουμε οτι κάποτε αυτός ο σκληρός δικτάτορας ήταν το εργαλείο των μεγάλων κεφαλαίων της Δύσης. Τί άλλαξε? Ο Καντάφι ο οποίος ήταν πάντα ένας απρόβλεπτος συνεργάτης αποφάσισε να παίξει με τους δικούς του όρους αναλαμβάνοντας ηγετικό ρόλο στις πετρελαικές επιχειρήσεις της Λιβύης. Το αποτέλεσμα είναι λίγο πολύ γνωστό. Ο λαός της Λιβύης παρακεινούμενος απο της εξεγέρσεις στις γειτονικές χώρες, αποφάσισε νε εξεγερθεί με το δικαίωμα που έχει κάθε λαός που απαιτεί τα αυτονόητα, ελευθερία και ποιότητα ζωής.

Παραθέτω κάποιες σημαντικές πληροφορίες πριν συνεχίσω το παραμύθι. Σύμφωνα με έρευνα της βρετανικής εφημερίδας Guardian ο δυτικός κόσμος καταναλώνει έξι βαρέλια πετρέλαιο για κάθε ένα βαρέλι που ανακαλύπτει με την Αμερική να κατέχει τα πρωτεία καταναλώνοντας το 25% του πετρελαίου παγκοσμίως. Ο Βρετανός γεωλόγος Collin Campbell ο οποίος έχει πάνω απο 40 χρόνια εμπειρία στη βιομηχανία πετρελαίου διατελόντας διευθύνων σύμβουλες σε εταιρίες όπως η Texaco και British Petroleum, έχει δηλώσει οτι «το 46 % των σημερινών αποθεμάτων πετρελαίου που έχουν δηλώσει οι εταιρίες είναι πλαστά και εάν αποκαλυφθούν οι αληθινοί αριθμοί θα επικρατούσε πανικός στις χρηματιστηριακές αγορές του κόσμου». Επιπλέον ο πρόεδρος του Γαλλικού Ινστιτούτου Πετρελαίου (IFP), Ολιβιέ Απέρ τον Μάιο του 2003 σε συνδιάσκεψη που αφορούσε το πετρέλαιο δήλωνε ότι η παραγωγή πετρελαίου παγκοσμίως μειώνεται κατά 10% το χρόνο και αποκάλυπτε πως απαιτείται η παραγωγή 60 εκατομμυρίων βαρελιών πετρελαίου επιπλέον την ημέρα για να καλυφθεί η αυξανόμενη ζήτηση. Σύμφωνα με τους γεωλόγους των πετρελαϊκών εταιριών η φύση χρειάστηκε 500 εκατομμύρια χρόνια για να δημιουργήσει το πετρέλαιο που χρησιμοποίησε τα τελευταία 100 χρόνια ο κόσμος . Είναι συνεπώς σαφές οτι τέτοια περίοδο που οι δυτικές οικονομίες είναι εύθραυστες δεν υπάρχει περιθώριο για διαπραγματεύσεις με τους ηγέτες των χωρών που έχουν ακόμα πετρέλαια, απαιτούνται πιό δυναμικές λύσεις.

Η συνέχεια της ιστοριούλας δεν κρύβει κάποια αναπάντεχη εξέλιξη. Η Δύση σαν από μηχανής θεός προσφέρει χείρα βοηθείας στους δημοκρατικούς αντικαθεστωτικούς που τάσσονται κατά του Καντάφι. Παρ’όλα αυτά το παραμύθι απευθύνεται σε χαμηλής νοημοσύνης κοινό απο τη στιγμή που προσπαθεί να μας πείσει οτι έτσι η Δύση θα επιβάλει την ειρήνη στην περιοχή και θα αποτρέψει τη σφαγή αθώων ανθρώπων από τους Κανταφικούς. Ας μην ξεχνάμε οτι η επιχείρηση αυτή γίνεται με πανάκριβους εξοπλισμούς τη στιγμή που η κοινωνική πρόνοια και η ιατρική περίβαλψη στις περισσότερες δυτικές χώρες κατακρεουργείται. Η αυγή της Οδύσσειας όπως ονομάζεται η αποστολή των δυτικών στρατευμάτων στη Λιβύη είναι δυστυχώς η οδύσσεια ενός δυτικού πολιτισμού που παρακμάζει λεηλατόντας και καταστρέφοντας στο βωμό του κέρδους και της κατανάλωσης.

6 σχόλια:

the monkeys είπε...

Πολύ ωραίο post monkey_3 :). Γενικά ίσως είναι η πρώτη φορά που ακούγοντας τον κόσμο συνειδητοποιώ ότι όλο και λιγότεροι πιστεύουν στο "παραμύθι", όπως αναφέρεις, της εισβολής αμερικανικής στρατιωτικής δύναμης στην Λιβύη για λόγους ειρήνης..κάτι που μόνο σαν αστείο μπορεί να θεωρηθεί. Ένα άλλο θέμα που θα έπρεπε να μας προβληματίζει γενικώς, είναι ποιά η στάση της Ελλάδας σε όλα αυτά και γιατί μονίμως το μεγαλύτερο ποσοστό των χρημάτων μίας χώρας να δίνεται σε όπλα, είτε για την ενδεχόμενη μελλοντική ασφάλεια του από άλλες χώρες που θέλουν να της επιτεθούν, είτε ακόμη χειρότερα για υποστήριξη μονίμως της Αμερικής σε πολέμους αναίτιους και χωρίς νόημα.

the monkeys είπε...

Πολύ ωραίο ποστ μονκευ 3!Η ανάλυση σου είναι πλήρης.Το όλο θέμα με τους πολέμους,το πετρέλαιο και την Αμερική είναι γνωστό εξάλλου βρωμάει από χιλιόμετρα...το θέμα είναι πως δεν γίνεται τίποτα για να αποτραπεί και όχι μόνο αυτό αλλά η Ευρώπη γιατί η Ελλάδα εκέι ανήκει πρωτοστατεί αν δεν βοηθάει την Αμερική...την ίδια στιγμήπου μας λένε ότι δνε υπάρχουν λεφτά για τους μισθούς,την παιδεία,την κοινωνική πρόνοια,τισ συνταξεις κλπ την ίδια ακριβως στιγμή σπαταλάνε δισεκατομμύρια σε όπλα και πολέμους που δεν ωφελούν κανέναν παρά μόνο τισ επιχειρήσεις και διάφορους μεγάλους.μερικές φορές φανταζομαι αν όλα αυτά τα λεφτα είχαν δωθεί στουσ λαούς τι καλύτερος που θα ταν ο κόσμος μας.

3-point είπε...

Πολύ ωραίο και τεκμηριωμένο άρθρο. Χαίρομαι που βλέπω και πάλι ζωντανό το blog...!

navarino-s είπε...

Μόνο ωραίο, εδώ μιλάμε για εκπληκτικό ρεπορτάζ! Χαλάλι τα λεφτά που ξόδεψαν οι γονείς σου ρε monkaki3. Η δημοσιογραφία πλουτίζεται και μέσω αυτής η ενημέρωση του κόσμου που όπως πολύ εύστοχα σημειώνεις έχει γίνει όργανο διατεταγμένης υπηρεσίας.
Βλέπετε ρε "καθάρματα" που σας το έλεγα από καιρό ότι η ενασχόληση σας με τα κοινά πρώτα-πρώτα θα βοηθούσε στο να γίνεται σωστές στο επάγγελμα σας γιατί και το 1 και το 2 στον ίδιο δρόμο βρίσκονται: πιάνετε ένα θέμα και το πάτε σε βάθος! Μπράβο και πάλι μπράβο!

Unknown είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
the monkeys είπε...

Σας ευχαριστώ πολύ για τα σχόλια σας. Ισχύει έχουμε παραμελήσει λίγο το Blog αλλά επιστρέψαμε για να μείνουμε. :) Σ'ευχαριστώ navarino για τα καλά σου λόγια, η ενασχόληση με τα κοινά και η ανάπτυξη κριτικής σκέψης και άποψης είναι καθήκον όλων μας ανεξάρτητα με το επάγγελμά μας, γιατί αν περίμενα από αυτό που σπούδασα (που δεν έχει καμία σχέση με δημοσιογραφία) να μου ανοίξει τα μάτια κάηκα :)