Παρασκευή 13 Φεβρουαρίου 2009

BOYCOTT VALENTINES DAY


Αυτό που περιμένουν κάθε χρόνο όλοι οι ερωτευμένοι της υφηλίου, ανεξαρτήτου ηλικίας, για να χαρούν τον ερωτά τους και κυρίως για να τον εκφράσουν, ήρθε! Ναι ναι, η ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου.




Ότι και να συμβαίνει (σεισμοί, καταποντισμοί, οικομονική κρίση, κοινωνικά προβλήματα)τον Βαλεντίνο τον γιορτάζουν, γιατί αλλιώς τι σκατά ερωτευμένοι θα είναι!! Εκείνη την μέρα και μόνο εκείνη πρέπει να δείξουν ο ένας στον άλλο πόσο αγαπιούνται όχι μόνο μεταξύ τους αλλά και σε όλο τον άσχετο κόσμο, πρέπει να κάνουν δώρα (εννοείται όχι κάτι συμβολικό και φτηνιάρικο γιατί ο έρωτας είναι ακριβός άλλωστε) μεταξύ τους, να ανταλλάξουν λόγια αγάπης,να έρθουν σε ερωτική επαφή, να βγουν και να έρθουν πιο κοντά, να περάσουν καλά μεταξύ τους...και όλα αυτά ακόμα και αν είναι τσακωμένοι (γιατί ο άγιος θα τους λύσει το πρόβλημα και αν δεν το λύσουν μεταξύ τους), ακόμα και αν θέλουν να φύγουν από την σχέση αυτή(εννοείται θα το κάνουν μετά την γιορτή). Άλλοι πάλι θα παντρευτούν-αρραβωνιαστούν-φτιάξουν εκείνη ακριβώς την ημέρα για να πάει καλά η σχέση, άλλοι είναι χάλια εκείνη την μέρα γιατί δεν θα την γιορτάσουν και άλλοι χωρίζουν γιατί δεν είχαν αυτό που ήθελαν εκείνη την μέρα...δηλαδή ο κόσμος έχει τρελαθεί....!




Άλλοι βέβαια πάλι κάνουν πάρτι εκείνη τη μέρα, όπως είναι οι ανθοπώλες, οι ζαχαροπλάστες, οι καταστηματάρχες με είδη δώρων, οι κοσμηματοπώλεις και όλη η καταναλωτική αγορά γενικότερα...Υπολογίζεται ότι εκείνη την μέρα οι παραπάνω σημειώνουν ρεκόρ στα κέρδη τους, με 25%αύξηση σε μια μέρα!!! Στην Βρετανία να φανταστείτε ότι ανταλλάσσονται 12.000.000 κάρτες και 8.000.000 μπουκέτα λουλούδια!!!! Στην Αμερική πάλι είναι η μεγαλύτερη γιορτή μετά τα Χριστούγεννα!!




Κι όλα αυτά για μια γιορτή που κάλλιστα θα μπορούσε να λέγεται το πάρτι του καταναλωτισμού, η το πάρτι της ανουσιότητας!! Kαθώς στην Ορθόδοξη εκκλησία ο Άγιος Βαλεντίνος δεν υπάρχει ενώ στην καθολική ο Άγιος Βαλεντίνος ήταν απλά ένας ιερέας στον μεσαίωνα, όπου έκανε τους γάμους των ζευγαριών παρά την απαγόρευση του τότε αυτοκράτορα (επειδή εμπόδιζε τους στρατιώτες από το να πάνε στον πόλεμο). Επιπλέον μέχρι τη δεκαετία του 80 κανένας Έλληνας δεν ενδιαφερόταν ούτε γιόρταζε αυτή την γιορτή.....μέσα σε 1 δεκαετία όμως με την δύναμη της διαφήμισης και των λοιπών εμπορικών τρικ εμφυτεύθηκε στην συνείδηση του νεοέλληνα ως κύρια γιορτή κάτι σαν το Πάσχα...ενδεχομένως και πιο δημοφιλής.




Επιτέλους ας ξυπνήσουμε,ας πάψουμε να δεχόμαστε να μας κοιμίζουν τα ΜΜΕ και κάθε διαφημιστής η κάθε εταιρεία που θέλει να πουλήσει και μας βάζουν στο υποσυνείδητο ότι ''πρέπει'' τους συμφέρει...ΑΣ ΕΡΩΤΕΥΘΟΥΜΕ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΜΟΝΑΔΙΚΑ ΑΛΗΘΙΝΑ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΚΑΙ ΑΥΘΟΡΜΗΤΑ...(ΟΧΙ ΕΜΠΟΡΙΚΑ, ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΟΛΟΓΙΚΑ, ΟΧΙ ΓΙΑ ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΟΧΙ ΓΙΑ ΕΝΑ ΔΩΡΟ ΟΧΙ ΤΥΠΟΠΟΙΗΜΕΝΑ, ΟΧΙ ΓΙΑΤΙ ΜΑΣ ΤΟ ΛΕΝΕ, ΟΧΙ ΓΙΑΤΙ ΠΡΕΠΕΙ)




***Άλλωστε ο έρωτας δεν πουλιέται....Ο ΕΡΩΤΑΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΟΝΟ ΔΙΚΟ ΜΑΣ!








12 σχόλια:

Tyler Durden είπε...

όταν πρωτοκαθιερώθηκε ήμουν μαθητής Λυκείου, θα έλεγα κάπου 79-81, αλλά δεν γινόταν αυτό που γίνεται σήμερα. Εκείνη τη μέρα κανένα λουλούδι, κανένα ραντεβουδάκι εκτός προγράμματος (πχ λόγω φόρτου μαθημάτων και εξετάσεων, μόνο σ/βκύριακα βγαίναμε), απλά πράγματα, όπως άλλες επαίτιοι, πχ μέρα της γυναίκας, της μητέρας, κλπ. Ετσι μετρούσε κάπως ως κάτι ξεχωριστό.

Σταδιακά όμως φτάσαμε σε αυτό το χάλι που μάλιστα αρχίζουν και ετοιμασίες μια βδομάδα πριν, όπως με άλλες γιορτές του καταναλωτισμού: Χριστούγεννα, Απόκριες και Πάσχα.

Γιατί αυτό που μετράει για τον έμπορο είναι οι προετοιμασίες και καταναλωτισμοί, πιο πολύ νοιώθεις εθισμό στην κατανάλωση εν αναμονή μιας επαιτείου, παρά την ίδια μέρα. Γιαυτό και από μια βδομάδα πριν για Βαλεντίνο, αλλά και 1-2 μήνες πριν για Χριστούγεννα και 1-2 βδομάδες πριν για απόκριες και Πάσχα αρχίζουν οι σημαιοστολισμοί των καταστημάτων.

Παρακάτω μερικά αντιβαλεντινικά τραγούδια:

Love is for suckers

This is not a love song

Fuck you

Dreamy Cloud είπε...

Mια ακόμα ανούσια γιορτή... Όσο και να προσπαθούν οι έμποροι και γενικά τα μέσα να μας πασάρουν μια τέτοια μέρα πιστεύω πώς πιά δεν πολύπιάνει.. Έχουμε ξυπνήσει κάπως.. Φιλιά!!!

γυάλινο δάκρυ είπε...

Έχεις απόλυτο δίκιο, αλλά δυστυχώς υπα΄ρχουν κάποιοι που μας λένε εμάς που ήμαστε κατά αυτών των άχρηστων παγκόσμιων ημερών γκρινιάρηδες, μίζερους κλπ.
Όλες οι γιορτές σημαίνουν πλέον χρήμα και εμπόριο. Έχει χαθεί η ουσία. Αν ήταν αυτή η μέρα κάτι σαν γιορτή του έρωτα απλά, οκ. Αλλά δεν βρίσκω καμία ουσία στο να ξεπαραδιαστώ εγώ και άλλα 50.000.000 για να αποδείξουμε δήθεν ότι αγαπάμε και την επόμενη να το ξεχάσουμε πάλι. Την αγάπη πρέπει να τη δείχνουμε όλο το χρόνο με πραξεις και τη συμεπριφορά μας!!!

navarino-s είπε...

@monkakia μου γλυκά συγχαρητήρια!πιάνετε πολύ καλά το θέμα. Έχω κουραστεί και εγώ να καταγγέλω αυτά τα πράγματα. Αλλά να σας πω την αμαρτία μου: χθές έδωσα συγχαρητήρια σε μια κοπέλα στο βιβλιοπωλείο της Πολιτείας για το δώρο που είχε πάρει για να χαρίσει στο φίλο της! Με λύγισε το δώρο! Γιατί ήτανε ρε παιδιά η "Λέσχη" του Στρατή Τσίρκα και συγκινήθηκα γιατί νόμιζα πως δεν διαβάζονται πια από τους νέους τέτοια βιβλία!
Με ρώτησε μάλιστα η κοπέλα αν έχω να προτείνω κάτι σαν επόμενο δώρο και εγώ της είπα για "Το Τέλος της Μικρής μας Πόλης" του Δημήτρη Χατζή(ίσως έπρεπε να είχε προηγηθεί αυτό, της Λέσχης). Έβγαλε το μπλοκάκι της και το σημείωσε!!

lagarto είπε...

πραγματικά έλεος με αυτή την πλύση εγκεφάλου που δεχόμαστε κάθε χρόνο για την ημέρα του αγίου βαλεντίνου!!!
για να τα τσεπώσουν κάποιοι πρέπει εμείς να γινουμε γελοίοι και να ξεπαραδιαστούμε λες κι έτσι θα αποδείξουμε την αγάπη μας!
ό,τι πιο ανούσιο υπάρχει!
ο έρωτας έρχεται ξαφνικά,γεμίζει την κάθε ημέρα σου και τον ζεις...
και δείχνεις τα συναισθήματά σου με τις καθημερινές σου πράξεις...
δεν πρέπει και ο έρωτας να γίνει καταναλωτικό όργιο!

@navarino: κι εγώ έλεγα να διαβάσω τη λέσχη του τσίρκα!την είχα βρει στη βιβλιοθήκη μας και είπα:"διάβασε και κανέναν έλληνα λογοτέχνη!έχουμε τόσο αξιολόγους"
δυστυχώς επειδή τους κάναμε στα πλαίσια του μαθήματος στο σχολείο(και πραγματικά τα κατακρεουργούσαμε τα κείμενα!), πολλά παιδιά δεν θέλουν ούτε να ακούν γι'αυτούς!α ρε αυτό το κωλοσύστημα!

Ανώνυμος είπε...

El juego de las sensaciónes ….y Amargalita dulce
Αγαπήστε γιατί χανόμαστε
Όσοι αγαπούν….ξέρουν πώς να ζήσουν…..
…..η ζωή είναι μπροστά μας.
Χριστιανοί και Μουσουλμάνοι, Ρωμιόγυφτοι και Αθίγγανοι, Θρακιώτες και Πόντιοι, Σαρακατσαναίοι και Βλάχοι, Ηπειρώτες και Μικρασιάτες, Κρήτες και Εβρίτες, ας πιασθούμε χέρι-χέρι, σε χορούς κυκλωτικούς, (ας αρχίσουν οι χοροί που τραγουδάει και ο Διονύσης Σαββόπουλος), να αγαπηθούμε να ερωτευθούμε, να δοξάσουμε, τους θεούς της γονιμότητας.
«Εγώ Χριστός, εσύ Allah».
Η αληθινή αγάπη μέσα στην ψυχή ενός ανθρώπου είναι σαν ένα δέντρο που σιγά – σιγά μεγαλώνει, και σκεπάζει όλο και περισσότερους ανθρώπους κάτω από την δροσερή σκιά του. Από εμάς το μόνο που απαιτείται είναι να φροντίσουμε λίγο για την καλλιέργειά της, καθώς επίσης να την προστατεύσουμε από αυτά που θα μπορούσαν να την ξεριζώσουν από την καρδιά
El juego de las sensaciónes ….y Amargalita dulce
To παιχνίδι των αισθήσεων και η γλυκιά Amargalita

Μέσα από ένα παιχνίδι αισθήσεων και λέξεων, γεννήθηκε η Amargalita! Μητέρα της, η «Amarga sensación» αυτή η πικρή αίσθηση που μας αφήνει το παθιασμένο ταγκό που δεν χορέψαμε, ένα ποτήρι Margarita που φτάνει στο τέλος του, το ταξίδι που δεν έγινε, το φιλί που δε δόθηκε, η μουσική που ακούγεται στο βάθος, το βιβλίο που τέλειωσε απότομα, το λουλούδι στο βάζο που μαράθηκε,…η απουσία του αγαπημένου προσώπου…,

Ausencia, una poema de Pablo Neruda Απουσία,

Apenas te he dejado,
vas en mí, cristalina
o temblorosa,
o inquieta,
herida por mí mismo
o colmada de amor,
como cuando tus ojos
se cierran sobre el don de la vida
que sin cesar te entrego.

Amor mío,
nos hemos encontrado
sedientos y nos hemos
bebido todo el agua y la sangre,
nos encontramos con hambre
y nos mordimos como el fuego muerde,
dejándonos heridas.

Pero espérame,
guárdame tu dulzura.
Yo te daré
también una rosa.
..........
Μόλις σε άφησα,
έρχεσαι μαζί μου, κρυστάλλινη,
ή τρεμάμενη,
ή ανήσυχη, πληγωμένη από μένα
ή ξέχειλη από έρωτα, καθώς τα μάτια σου
σφαλίζονται πάνω στο δώρο της ζωής,
που αδιάκοπα σου αφήνω.

Αγάπη μου,
συναντηθήκαμε,
διψασμένοι και,
ήπιαμε όλο το νερό και το αίμα,
βρεθήκαμε,
με πείνα,
και δαγκωθήκαμε,
όπως δαγκώνει η φωτιά,
κι αφήνει πίσω της πληγές.
Αλλά περίμενέ με,
κράτα μου τη γλύκα σου,
κι εγώ θα σου δώσω,
ένα τριαντάφυλλο.

…το κομμάτι της μαύρης σοκολάτας, που ζητάει απεγνωσμένα ο ουρανίσκος,… αλλά περιμένετέ με, δε θ’ αφήσω να χαθεί η γλύκα μου…θα την κρατήσω και θα μυρίζει τόσο έντονα όπως αυτό το άγριο τριαντάφυλλο!

.........Η όμορφη αυτή ανάρτηση είναι της επίσης όμορφης Αmargalitas
ΑΝΑΡΤΗΘΗΚΕ ΑΠΟ PERLA


ΔΙΑΖΕΤΑΙ ΚΟΡΗ ΔΙΑΖΕΤΑΙ

Διάζεται κόρη διάζεται,
διάζεται το βλαντίν ντης,
διάζεται το βλαντίν ντης,
κι όλ' η χαρά δικήν ντης
Ενα μικρό αρχοντόπουλο
το φέσι του δε βγάζει,
το φέσι του δέ βγάζει
και σεγίρι δεν την κάνει.
Στους ουρανούς το διάζεται,
στους κάμπους το ξεφαίνει,
στους κάμπους το ξεφαίνει,
o νους της δεν προφταίνει.
Το άτι του νεσέλλωσε,
στη μάνα του πηγαίνει,
στη μάνα του πηγαίνει,
και της μάνας του το λέγει
Παρασκευίτσα τό 'βαλε,
Σάββατο το ξεφαίνει,
Σάββατο το ξεφαίνει,
και ο νους της δεν προφταίνει
Μάνα μ', το θάμα πού δα 'γώ
εψές στο πανηγύρι,
εψές στο πανηγύρι,
μάλαμα ήταν και ζαφείρι.
Την Κυριακίτσα τό 'βαλε
να πάγ' στο πανηγύρι,
να πάγ' στο πανηγύρι,
μάλαμα ήταν και ζαφείρι.
Μια μοιροπούλα κοίταξα
στραβά φόρειε το φέσι,
στραβά φόρειε το φέσι,
τρέμ' ο ουρανός να πέση.
Οσ' αφεντάδες ήτανε,
όλοι τα φέσια βγάζουν,
όλοι τα φέσια βγάζουν,
και σεγίρι να την κάνουν.
Νυγιέ μου, σαν την άρεσες
στέλνεις προξενητάδες,
στέλνεις προξενητάδες,
τους μεγάλους αφεντάδες.
Στέλνεις της Προύσας τον αγά,
της Σμύρνης τον αφέντη,
της Σμύρνης τον αφέντη,
στέλνεις και σε την φέρνει.

«Ερωτικό Ανατολικής Θράκης»
Σεβντας Λόγια
Θα εφταγω σιδερεν καρδεα
γεραδες να μην φερει,
σα ντερτεα σα παραπονα μ'
ολεα να υπομένει.

Τα τραγωδιας στειλω σε
γοματα σεβντας λογια
κι απες σα τραγωδιας ημ
ειναι τα ντερτεα μ' ολεα.

Ασιν σεβνταν ερρωστεσα
νυχταν ημεραν κλαιγω
το ντερτ ντο εχω σην καρδεα μ'
καναν κ' εχω να λεγω.

Την νυχταν οντες τραγωδω
εβγα σο παραθυρισ'
ορεασον παιρνεσε χαμπαρ'
η μανας και ο κυρης.
«Ερωτικό Ποντιακό Τραγούδι»





ΤΣΙΓΓΑΝΙΚΟ

Lil lil lil
lil lil lil
Εεεεεεεεεεε

Έλεος κανένα
έλεος δεν έχει
κανένα έλεος

Βγάζει αίμα απ' το φιλί
το σκοτάδι προκαλεί
συλλαβίζει ξαν' ατονεί
το σκοτάδι το προκαλεί

Ωωωωωωωωω

Έλεος
δεν υπάρχει έλεος
έλεος
δεν υπάρχει έλεος
μόνο λόγια μόνο λόγια
ωωωωωωωωωωωωωω

Βγάζει αίμα απ' το φιλί
το σκοτάδι προκαλεί
συλλαβίζει ξαν' ατονεί
το σκοτάδι το προκαλεί
«Τσιγγάνικο Ερωτικό Τραγούδι»

To “Bekledim De Gelmedin” είναι ένα βαλσάκι με ανατολίτικο χρώμα.
Πρωτοτραγουδισμένο από τον Νίκο Ξανθόπουλο με ελληνοτουρκικό στίχο στην ασπρόμαυρη ταινία -ποντιακό έπος- “η Οδύσσεια ενός ξεριζωμένου”. H ελληνοτουρκική συνύπαρξη, στριμωγμένη σε λίγα στιχάκια!!!!!!!! Είτε το θέλουν είτε δεν το θέλουν, αυτή είναι η πραγματικότητα.
Βekledim de gelmedin
sevdiğimi bilmedin
Σε περίμενα να ρθείς
πως σε λάτρευα να δείς
gözyaşımı silmedin
hiç mi beni sevmedin
Με το δάκρυ μ’ άφησες
διόλου δεν μ΄αγάπησες
söyle,söyle
hiç mi beni sevmedin
πες μου πες μου
γιατί δεν μ’ αγάπησες.
Αργότερα το τραγούδι. τραγουδήθηκε με τη φωνή του Στέλιου Καζαντζίδη. Το ερωτικό παράπονο των τούρκικων στίχων του τραγουδιού, ξεπροβάλλει μέσα από το παράπονο της φωνής του Στέλιου και καταλαβαίνεις το νόημα του τραγουδιού ακόμα κι αν δεν ξέρεις την………..
ΚΡΗΤΙΚΗ ΜΑΝΤΙΝΑΔΑ
Μάθια που εύκολα γελούν
κι εύκολα πάλι κλαίνε
αυτά μ' αρέσει ν' αγαπώ
γιατί κακό δε θένε.

Δώσε μου Χάρε δυο λεπτά
δώρο να τση χαρίσω
θα 'χει μοναχα την καρδιά
και τ' άλλα θα στ' αφήσω...


ΣΣ. Η πολύπολιτισμικότητα υποστηρίζει ότι διαφορετικοί πολιτισμοί μπορούν να συνυπάρχουν στις κοινωνίες σε συνθήκες δημοκρατίας και πλήρους σεβασμού των μειονοτικών δικαιωμάτων.
Η πολύπολιτισμικότητα υποθέτει ότι διαφορετικοί πολιτισμοί – ή μάλλον διαφορετικοί πληθυσμοί-φορείς διαφορετικών πολιτισμών – μπορούν να αναμιχθούν αρμονικά μέσα σε μια κοινωνία, σε συνθήκες δημοκρατίας.
Χορεύοντας με την πολιτισμικότητα

Η πολυπολιτισμικότητα της Ροδόπης

Μουσικοχορευτικά δείγματα της πολυπολιτισμικότητας της Ροδόπης παρουσιάζονται σε cd που εκδόθηκαν από το Δήμο Σαπών. Συζητάμε με το δήμαρχο Σαπών Ντίνο Χαριτόπουλο.
- Πολύς λόγος γίνεται τα τελευταία χρόνια για το πώς μπορεί η πολυπολιτισμικότητα ν' αποτελέσει πόλο ανάπτυξης αντί συγκρούσεων...
«Στην περιοχή της Ροδόπης ανθοφορούν γηγενείς πολιτιστικές δυνάμεις και παράγονται πολιτιστικά γεγονότα υψηλής αισθητικής. Στο Δήμο Σαπών ζουν αρμονικά ντόπιοι χριστιανοί και μουσουλμάνοι, ενώ έχουν εγκατασταθεί και Πόντιοι πρόσφυγες από την πρώην Σοβιετική Ενωση. Ολα αυτά συνθέτουν την πολυπολιτισμικότητα της κοινωνίας μας, που μπορεί και αναπτύσσεται μέσα από τις διαφορετικές κουλτούρες, δημιουργώντας ένα πολύπλοκο παζλ ανθρώπων και πολιτισμών, που προέρχονται από τον κοινό πυρήνα των παραδόσεων του χώρου μας. Αυτή είναι εν τέλει η ομορφιά της Ροδόπης, το πολύπτυχο των υποπολιτισμών που τη συνθέτουν»
Ο Δήμος Σαπών έχει επενδύσει πόρους και οράματα στον πολιτισμό και έχει εγκαθιδρύσει μια μόνιμη πολυπολιτισμική-εκπαιδευτική πολιτική τοπικής αναφοράς, με χαρακτηριστικά γνωρίσματα τη γνησιότητα. "Τα παιδιά του Ορφέα" περιλαμβάνουν 14 τραγούδια, τσιγγάνικα, ελληνικά, τουρκικά, γεωργιανά κ.ά. και παράλληλα ανοίγουν νέους ορίζοντες για τις κοινωνικές επιστήμες και τη μουσικολογία, για τη μελέτη της περιοχής μας»
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 21/02/2002

Laternaci Sefer usta –dansor Kara Fatme
Emilio Salvatore e Dolores Ibaruri (Pasionaria)-
Ernest Hemingay e Maria Flores

Saq είπε...

"Los Decamisados" , τα ναρκωτικά στο δήμο Σαπών πρέπει να υπάρχουν σε αφθονία ή να έχουν λήξει, ψάξτε το.

Εγώ πάντως κορίτσια τις έχω απαξιώσει όλες αυτές τις μέρες του κάποιου ή του κάτι!

the monkeys είπε...

tyler@:gnk exw suneidhtopoihsei oti pame apo to kako sto xeirotero oso pernane ta xronia...prepei ola n ta exeutelizoume?
wraia songs!!!

the monkeys είπε...

gualino dakru@:sunfwn apoluta mazi sou!
dreamy cloud@:nai arxizoun olo kai perissoteroi kai xupanane oxi oloi omws...dustuxws...akoma eimaste h meiopshfia...polla filia!

the monkeys είπε...

ναβαρίνο μας!!!!!η αλή8εια είναι ότι το βιβλίο ως δώρο είναι πολύ ωραίο και συναισθηματικό και με αξία!και εγώ 8α έδινα συγχαρητηρία!η αλή8εια και εγώ τουσ έλληνες λογοτέχνες τουσ έχω ξεχάσει και δεν τους έχω διαβάσει(ντροπή μου ντροπή μου)
χαίρομαι που σου άρεσε το ποστ και έχεισ άφεση αμαρτιών(άκου τώρα το κα8αρματάκι λέει για αμαρτίες!!χαχαχαχ)
το γωστό κά8αρματάκι(έβαλα και τόνους!!wow)axaxa

the monkeys είπε...

lagarto@:mazi sou!!xaxax.kai liga xwneis.axax
los decamisadow@:pes te mas ti pinete kai dn mas dinete...!!!
episthmonako mas:axaxaxaxaxaxaxaxa.exw liwseiiiii....are apisthmonako pws ta less...kl standard mpafous kai twra pou diavazw 8elw ki egw mpas k xalarwsw!!!Axaxaxa
oso gia tis giortes...exoun xasei teleiws to nohma tous pia...

Saq είπε...

Εδώ θέλω εγώ που δεν διαβάζω αλλά που ναι. Πάνε οι καλές μέρες αφθονίας με τις ντουλάπες με τα δεντράκια στο σπίτι. Ένα μαστερ γεωπόνου το παίρνω άνετα πάντως!