ΈΝΑΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΚΟΣΜΟΣ

Πρόκειται για την ομώνυμη ταινία του Κεν Λόουτς, η οποία φιλοξενήθηκε στο διεθνές φεστιβάλ κινηματογράφου της Πάτρας. Η ταινία αυτή πήρε βραβείο σεναρίου στο φεστιβάλ Βερολίνου και δικαίως μπορεί κάποιος να συνειδητοποιήσει το λόγο. Αφορά την προσπάθεια μίας γυναίκας να αντιμετωπίσει τον σκληρό εργατικό κόσμο και την χυδαιότητα των ανωτέρων της, που την απολύουν επανειλημμένα, επειδή δεν ικανοποιεί τις διάφορες "ανάγκες" τους. Δημιουργώντας το δικό της γραφείο εύρεσης εργασίας για μετανάστες, αντιτίθεται στην ανισότητα που υπάρχει μεταξύ του δυτικού και του μετανάστη εργάτη στις περιοχές του Λονδίνου. Μήπως όμως ο απώτερος σκοπός μιας τέτοιας πράξης είναι τελείως διαφορετικός...?? Το αμερικάνικο όνειρο για πλούτο με κάθε αθέμιτο μέσο έχει κατακλύσει πολλούς επιφανείς ιδεολόγους.

Οι μετανάστες είναι θέμα το οποίο παραμένει άλυτο και καθώς φαίνεται η κατάσταση αυτή θα συνεχιστεί για πολύ καιρό ακόμη. Η έλλειψη εργασίας αλλά και η εκμετάλλευση που τους ασκείται, όταν την βρίσκουν, είναι συχνά φαινόμενα. Ίσως βέβαια το πιο σημαντικό για αυτούς τους ανθρώπους είναι η αμφισβήτηση της αξιοπρέπειας τους από το κοινωνικό περιβάλλον, αφού τους δημιουργεί και την βασικότερη αποχή βοήθειας του κόσμου σε αυτούς. Ας μην ξεχνάμε όμως ότι ορισμένοι από αυτούς μπορεί στην χώρα τους να είχαν την ίδια ακριβώς κοινωνική θέση με εμάς, αλλά η άθλια αντιμετώπιση τους στη χώρα όπου μετανάστευσαν, τούς έχει δημιουργήσει μία εικόνα τελείως αντιφατική.

Αφορμή της ταινίας ήταν ο κατακλυσμός των μεταναστών στη Βρετανία μετά τη διεύρυνση της Ευρωπαϊκής Ένωσης το 2004, που ευελπιστούσαν να βρουν μία full-time δουλειά και τελικά κατέληξαν να είναι ευχαριστημένοι και με μίας ώρας εργασία. Ο Κεν Λόουτς είναι ο πιο γνωστός σύγχρονος στρατευμένος στην αριστερά σκηνοθέτης, είναι ιδρυτικό μέλος της πολιτικής κίνησης Respect στη Βρετανία, στηρίζοντας σταθερά το αντιπολεμικό και αντικαπιταλιστικό κίνημα. Σε δηλώσεις του για την ταινία έχει αναφέρει "Το γεγονός ότι η μόνιμη εργασία μειώνεται, ενώ ο αριθμός των έκτακτων εργαζομένων αυξάνει, είναι για μένα πολύ σημαντικό και καθόλου προβεβλημένο. Κανείς δεν εξετάζει τις πολιτικές αποφάσεις που προωθούν αυτές τις αλλαγές - όλα τα κόμματα είναι υπέρ της ελεύθερης αγοράς και προσπαθούν να μας πείσουν ότι έτσι πρέπει να ζούμε. Εμείς δεν συμφωνούμε".

Γενικότερα η ταινία αυτή προβληματίζει αρκετά σχετικά με την κατάσταση που επικρατεί για το συγκεκριμένο θέμα όχι μόνο στην Βρετανία αλλά και σε όλο τον κόσμο. Η καριέρα είναι η μόνη προτεραιότητα και μπροστά της θυσιάζονται τα πάντα. Όλα είναι ένα deal, που προωθεί την ανταγωνιστική οικονομία και στο βωμό της επιτυχίας εκμεταλλεύονται οι αδύναμες έως και ανύπαρκτες τάξεις. Βέβαια με όλα αυτά που αναφέρω δεν θεωρώ τον εαυτό μου ότι είμαι μέρος ενός διαφορετικού συνόλου, αλλά τουλάχιστον μπορώ να βλέπω τους μετανάστες χωρίς να τους θεωρώ εχθρούς μου ή ανθρωπάκους που δεν αξίζουν μία καλύτερη τύχη. Έτσι ευελπιστώ ότι με τον καιρό, οι επόμενες γενιές να είναι πολύ πιο ανοιχτόμυαλες, ώστε να καταφέρουν επιτέλους και αυτοί οι άνθρωποι να ζήσουν λίγο καλύτερα.