Τρίτη 9 Μαρτίου 2010

Η ΖΩΗ ΜΑΣ ΣΗΜΕΡΑ


Ο Φράντς Κάφκα έγραψε στο έργο του "Στη Γαλαρία":

"Αν μία οποιαδήποτε καχεκτική, φυματική αμαζόνα, καθισμένη πάνω σε ένα ταλαντευόμενο άλογο, μπροστά σε ένα άπληστο κοινό και σε ένα σκληρό αφεντικό που κουνά χωρίς διακοπή το μαστίγιο του, έκανε γύρους χωρίς σταματημό μήνες ολόκληρους πάνω στην πλατεία του τσίρκου, αν τρανταζόταν πάνω στο άλογο, σκόρπιζε φιλιά, έσπαγε την μέση της και αν το θέαμα αυτό συνεχιζόταν μέσα στα ασταμάτητα βουητά της ορχήστρας και των ανεμιστήρων και ολοένα προχωρούσε στο ανοιχτό και σκοτεινό μέλλον με χειροκροτήματα που σβήνουν και πάλι δυναμώνουν ζωηρά-ίσως τότε να ορμούσε κάποιος νεαρός από τη γαλαρία, να δρασκελούσε τη μακριά σκάλα και φτάνοντας στην πλατεία να κραύγαζε "Σταματήστε!". Κι όλα αυτά ανάμεσα σε σαλπίσματα ταιριασμένα με την ορχήστρα."

Έτσι λίγο πολύ είναι η ζωή μας σήμερα, μόνο που την θέση της αμαζόνας την έχουμε εμείς, τον ρόλο της ορχήστρας την έχει το σύστημα και τον ρόλο του νεαρού την έχει μία μικρή μειονότητα ανθρώπων που γνωρίζει ακόμη της σημασία της λέξης "αντίσταση". Έχουμε οργανώσει έτσι την ζωή μας ώστε με τον καιρό να απαιτούμε όλο και πιο πολλά από τον εαυτό μας. Το δυστύχημα είναι ότι αρχικά μας το επέβαλαν άλλοι αυτό, αλλά υποσυνείδητα καταντήσαμε εμείς οι ίδιοι να το επιδιώκουμε. Επιβάλουμε πλέον στους μαθητές να γνωρίζουν ήδη από το Δημοτικό 2 ξένες γλώσσες (καταλήγοντας τελικά ότι πιο καλά χειρίζονται την αγγλική γλώσσα από ότι την ελληνική), να γνωρίζουν την χρήση του υπολογιστή (όπως αυτή θα τους χρησιμέψει αργότερα στο εκάστοτε επάγγελμα τους) και γενικότερα φροντίζουμε μέχρι να φύγουν από το Λύκειο να έχουν ήδη συνειδητοποιήσει τι πάει να πει "συμβολή προς το καλύτερο της κοινωνίας μας".

Καταλήγοντας λοιπόν ο καθένας στην σχολή της προτίμησης του (εννοώντας σίγουρα ποιό επάγγελμα πλέον έχει τη μεγαλύτερη ζήτηση στον επαγγελματικό χώρο και συνήθως μέσω προτροπής και από τους ίδιους τους γονείς), φτάνεις σε ένα σημείο που συνειδητοποιείς (φυσικά ο καθένας με βάση την σχολική εμπειρία του) ότι μαθαίνουμε πολλά πράγματα, δύσκολα κατά επέκταση και αχρείαστα ορισμένα, των οποίων η αξιολόγηση γίνεται και με λάθος τρόπους εξέτασης. Φυσικά δεν λέμε να καταντήσουμε σαν τα πανεπιστήμια της Αγγλίας που γεννά κατευθείαν ανθρώπους μηχανές, μαθαίνοντας τους μόνο αυτά για τα οποία τους προορίζουν και καταργώντας σιγά σιγά τις θεωρητικές επιστήμες επειδή απλά δεν έχουν ζήτηση, απλά να μετατραπεί η εκπαίδευση σε αυτό που η ίδια η λέξη σημαίνει.

Με τα πολλά λοιπόν σιγά σιγά έρχεται και το πέρασμα από την φοιτητική στην επαγγελματική ζωή, συνειδητοποιώντας ότι ακόμη και αν εργάζεσαι σε μεγάλο βαθμό και αν αγωνιάς να καταφέρεις να βγάλεις κάποιο εισόδημα για να μπορέσεις να έχεις μία άνετη ζωή, έρχεται κάποιος και σου λέει "νέα μέτρα" και μετά λύπης μου συνειδητοποιώ ότι μεγαλύτερη ύφεση δεν μπορεί να υπάρξει. Έχουμε φτάσει στο απόγειο της εκμετάλλευσης των ανθρώπων και δεν είμαι σίγουρη αν πλέον μπορούμε εμείς να αντισταθούμε, ιδιαίτερα αν στον ρόλο του "νεαρού" του διηγήματος βλέπω το πλείστον φοιτητές παρατάξεων που απλά έχουν αρχίσει να με εκνευρίζουν και μόνο που υπάρχουν και προσπαθούν να σου περάσουν τις ιδέες που το ίδιο το σύστημα έχει φτιάξει για αυτούς.

5 σχόλια:

navarino-s είπε...

Ρε monkaki(από το ύφος μοιάζεις για Νο2)ρε ...κάθαρμα, τι καταπληκτικό κείμενο είναι αυτό που έγραψες! Τι ωραία που το ξεκινάς με αυτό το εφιαλτικό κομμάτι του Κάφκα και το κλιμακώνεις σιγά-σιγά αναδεικνύοντας με ένα μοναδικό τρόπο όλα τα προβλήματα της σύγχρονης νεολαίας και δίνεις ρέστα στο τέλος...γυρνώντας στο θεατή της εισαγωγής!
Δεν στα γράφω αυτά για κοπλιμέντα είναι η αλήθεια και το ζητούμενο για κάθε καλό κείμενο. Το ξέρετε και εσείς ότι στη γραφή αυτό που μετράει περισσότερο είναι ο τρόπος που αναδεικνύεις το θέμα και όχι αυτό το ίδιο θέμα! Και αυτό πέρα από ένα έμφυτο ταλέντο έχει να κάνει με την καλλιέργεια (να εσύ διάβασες τη Γαλαρία του Κάφκα!)και την ...ανησυχία του ατόμου για το παρόν και για το αύριο πράγματα που εσείς και το lagartaki τα έχετε μπόλικα!
Γι' αυτό ρε ...καθάρματα σας έχω ήδη δώσει το πτυχίο!!!

the monkeys είπε...

Αχαχααχα ευχαριστούμε navarino μας (κοκκινίζουμε). Πάντα με τα καλά σου λόγια :). Ναι το μονκάκι 2 είμαι...πως το καταλαβαίνεις πάντα? Εσύ και ο Newton :P.

Το θυμόμουν ότι σου άρεσε ο Κάφκα για αυτό επιχείρησα ακόμη μία φορά να διαβάσω ολοκληρωμένα πλέον κάποιο βιβλίο του :$.

the monkeys είπε...

monkaki 2 pragmatika poly wraio keimeno!!einai apisteuto pws ta teleutaia xronia to mono pou vlepeis einai anafaireta dikaiwmata mas n ginontai parel8on...kai genika mia sapila mias oloklhrhs koinwnias pou dn exei stamathmo.
efoson h amazona exei hnia mporei n kanei oti 8elei swsta?auto prepei n 8umomaste!
navarino@pes ta pes ta navarino mas k se orismenous ka8hghtes mas pou mas kovoun me 4!

the monkeys είπε...

monkey1: Αχαχα ναι όντως που μας κόβουν και με 4,9 αχααχα. Τα ηνία μπορεί να τα έχουμε, κατά πόσο όμως μπορούμε πλέον να τα χρησιμοποιήσουμε δεν ξέρω :P

Blackened είπε...

είναι πολύ ενθαρρυντικο όλα αυτά να τα βλέπει κάποιος από τοσο νωρίς στη ζωή του, τουλάχιστον σε μεγάλη ηλικία μπορεί να λειτουργήσει διαφορετικά απέναντι στα δικά του παιδιά