BODIES:ΟΛΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΕΧΝΗ Η ΟΛΑ ΓΙΑ ΤΟ ΚΕΡΔΟΣ?

Από τις αρχές Φεβρουαρίου εώς το Μάιο φιλοξενείται στην Τεχνόπολις στο Γκάζι η έκθεση bodies του Dr.Roy Glover.Mια υπερδιαφημιζόμενη έκθεση που έχει φιλοξενηθεί και σε άλλες μεγάλες πόλεις του εξωτερικού,που έχει προσελκύσει γύρω στα 11.000.000 επισκέπτες ενώ έχει προκαλέσει ποικίλα σχόλια θετικά και αρνητικά.

Η έκθεση αυτή παρουσιάζει αληθινά ανθρώπινα σώματα ολόκληρα ή ανά μέλη,τα οποία έχουν υποστεί ειδική επεξεργασία με σιλικόνη και έχουν πλαστικοποηθεί ώστε να αντέχουν απεριόριστα,με στόχο κυρίως εκπαιδευτικό αλλά και για να καταδείξει την σημασία της άσκησης ή την διακοπη βλαβερών συνηθειών όπως το κάπνισμα ή το υπερβολικό φαγητό.(αυτό διαφημίζουν τουλάχιστον)

Η έκθεση αυτή έχει προκαλέσει ενθουσιασμό στο ελληνικό κοινό καθώς την πρώτη κιόλας εβδομάδα 2.000 την επισκέφθηκαν.Το εισητήριο καθόλα φτηνό 16ευρώ.

Γιατί τα αναφέρω όλα αυτά??Μα γιατί μου κάνει εντύπωση πως τόσοι επισκέπτες δεν αναρωτήθηκαν που βρήκαν αυτά τα σώματα οι δημιουργοί αυτής της έκθεσης!η μάλλον αναρωτήθηκαν αλλά πως και δεν αηδίασαν και μόνο στην σκέψη ότι με ποιον τρόπο μπορεί να πέθαναν αυτοί οι άνθρωποι και αν συγκατατέθηκαν στο να σιλικονοποιηθούν,γδαρθούν,διαμελιστούν και εκτεθούν σαν πράγματα σε ένα εκθεσιακό χώρο!!

Για την προέλευση των εκτιθόμενων σωμάτων έχω ακούσει δύο σενάρια εξίσου φρικιαστικά:πρώτον οτί είναι σώματα ανθρώπων που όντως υπέγραψαν να παραχωρηθούν τα σωματά τους αλλά ελπίζοντας στο να σωθούν κάποιες ζωές και δεύτερον ότι είναι σώματα Κινέζων πολιτών που παραχωρήθηκαν από τις κινέζικες αρχές(και μόνο αυτό δηλαδή φτάνει για να σκεφτείς τα χειρότερα!)και για τα οποία η έκθεση δέν έχει παραστατικά στην διάθεσή της που να αναφέρουν την ταυτότητα, την προέλευση, την αιτία θανάτου των νεκρών ούτε τα απαραίτητα δικαιολογητικά και τις συγκαταθέσεις τους για δωρεά των σωμάτων τους για επιστημονικούς και εκπαιδευτικούς σκοπούς, κάτι σπάνιο ούτως η άλλως για τους κινέζους λόγω κουλτούρας και θρησκευτικών πεποιθήσεων.

Προσωπικά δεν πρόκειται να πατήσω σαυτήν την έκθεση για πάρα πολλούς λόγους.Δεν πρόκειται να πληρώσω και να επιβραβεύσω μια έκθεση-εκμετάλευση του θανάτου των ανθρώπων!να δώσω χρήματα για να πλουτίσουν κάποιοι κάποιοι γιατί δεν πιστεύω ότι ο σκοπός της έκθεσης είναι εκπευδευτικός αλλιώς δεν θα είχε ένα τόσο ακριβό εισητήριο και επιπλέον πόσο εκπαιδευτικός?γίνεται να κόψει κάποιος το κάπνισμα όταν παντού υπάρχουν διαφημίσεις τσιγάρων?έτσι κι αλλίως κυκλοφορούν τόσες φωτογραφίες με πνέυνονες κατεστραμένους από το τσιγάρο σε βιβλία και ιντερνετ!

Και γιατί εφόσον άλλος ένας σκοπός είναι να διαδόσουν την δωρεά οργάνων δεν έδωσαν αυτά τα όργανα για μεταμοσχεύσεις παρά τα πλαστικοποίησαν?επιπλέον γιατί να πάω να δω κάτι επι το πλείστον αντιαισθητικό??για να μην πω ανατριχιαστικο?όταν μπρορώ μέσω εγκυκλοπαιδειών ή του υπολογιστή να τα δώ αναπαραστατικότατα μάλιστα!πρέπει να γδάρουμε κάποιον οπωσδήποτε?υπάρχουν δεκάδες άλλες ωραιότερες εκθέσεις...!

Γιατί όλα έχουν ένα όριο!Και ναί δεν είναι όλα Τέχνη!Γιατί η Τέχνη έχει να κάνει με το αισθητικό!Και επιτέλους θα πρέπει να πάψει η σκέψη τα πάντα στο βωμό του "καλού" της ανθρωπότητας...γιατί εμένα μου ακούγεται κάπως αλλιώς...τα πάντα στο βωμό του κέρδους!(16Χ??.οοο.οοο=????)

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΣΚΑ

Η ska έχει τις ρίζες της από την Jamaica στα τέλη της δεκαετίας του '50. Η Jamaica είναι η τρίτη σε έκταση νήσος των Μεγάλων Αντιλλών στη Καραϊβική θάλασσα, νότια της Κούβας. Το νησί ανακαλύφθηκε από τον Χριστόφορο Κολόμβο το 1494, υπήρξε στην Ισπανική κατοχή μέχρι και το 1670 όπου και με τη Συνθήκη της Μαδρίτης πέρασε στα χέρια της Αγγλίας. Το 1962 ανακηρύχθηκε ως ανεξάρτητη χώρα.

Η ska είναι επηρεασμένη από τη mento, ένα παραδοσιακό, μουσικό, λαϊκό είδος της Jamaica του 19ου αιώνα. Είναι χορευτική και εορταστική μουσική, η οποία συχνά συγχέεται με την Αφρικανική rumba και την calypso. Στα μέσα της δεκαετίας του '50, λοιπόν, κυριαρχούσαν στο νησί τα μουσικά είδη της mento (η οποία επισκιάστηκε από την calypso), της rhythm 'n' blues (η οποία επισκιάστηκε από την rock and roll) και της jazz.

Όμως αυτή η κατάσταση άλλαξε σύντομα, καθώς οι Τζαμαϊκανοί έφτιαξαν ένα νέο είδος που αποτελείτο από στοιχεία της mento, της jazz και της rhythm 'n' blues και το ονόμασαν shuffle και στη συνέχεια ska.

Το όνομα της θεωρείται ότι προέρχεται είτε από τον ήχο που κάνει η κιθάρα, καθώς χτυπάς τα upbeats (skat, skat, skat) είτε από τον όρο που προήλθε από τον μπασσίστα Κούετ Τζόνστον, που προσπάθησε έτσι να εξηγήσει τον ήχο και το ρυθμό της μουσικής, κατά τον χαιρετισμό skavoovie που απεύθυνε στους φίλους του.

Για την διάδοση της ska ευθύνονται σε μεγάλο βαθμό τα λεγόμενα sound systems. Πρόκειται για φορτηγά φορτωμένα με απαραίτητο εξοπλισμό για υπαίθρια parties. Οι ιδιοκτήτες των sound systems, στην αρχή έπαιζαν εισαγόμενους δίσκους από την Αμερική ενώ αργότερα χρησιμοποίησαν τους δικούς τους δίσκους. Η ska έτσι διαδόθηκε τόσο σε dancehalls, όσο και στην ύπαιθρο, όπου μεγάλο ρόλο έπαιξαν οι ιδιοκτήτες των sound systems, Clement Dodd, Duke Reid και Prince Buster.

Το '60 η ska συνδέθηκε με τους rudeboys, όπου αρκετοί στίχοι του είδους είχαν αφιερωθεί σε αυτούς. Αυτοί ήταν νέοι, οι οποίοι συμμετείχαν σε συμμορίες και γενικά σε παράνομες πράξεις και μετακινήθηκαν σε αστικά κέντρα της Jamaica προς αναζήτηση μίας καλύτερης τύχης. Καλλιτέχνες όπως Bob Marley και Wailers ξεκίνησαν σαν rudies, οι οποίοι χόρευαν τη ska σε πιο αργό ρυθμό και χρησιμοποιήθηκαν από τους sound systems, σαν dancehall crashers για να σαμποτάρουν τους αντίπαλους dj's προκαλώντας φασαρία στα set τους.

Το '62 η ska έγινε γνωστή και στην Αγγλία (μόνο που εκεί έγινε γνωστή ως bluebeat). Εκεί όμως το είδος απέκτησε fans τους mods. Αυτοί ήταν νέοι που είχαν κοινά χαρακτηριστικά με τους rudies, όπως χαμηλή κοινωνική θέση, αγάπη για τα ακριβά και στιλάτα ρούχα και τη χορευτική μουσική.

Το '65 η ska άλλαξε, έχοντας πιο αργό ρυθμό, πιο περίπλοκες γραμμές μπάσου, έμφαση στην κιθάρα και στα φωνητικά και όχι στο ρυθμό και μείωση της χρήσης των πνευστών. Το νέο αυτό είδος ονομάστηκε rocksteady και σε συνδυασμό με την soul έγινε γνωστό σε Jamaica, Αμερική και Αγγλία. To rocksteady συνδέθηκε αργότερα με τους skinheads (μετεξέλιξη των mods) και στην προώθηση του βασικό ρόλο έπαιξε ο Ντιουκ Ριντ. Αντιπροσωπευτικοί καλλιτέχνες του είδους είναι οι Ντέσμοντ Ντέκκερ, Άλτον Έλλις, Ντελρόι Γουίλσον, Φίλις Ντίλλον, The Paragons, The The Techniques.

Στα τέλη της δεκαετίας του '60 το rocksteady μετεξελίχθηκε στη reggae, δίνοντας έτσι έμφαση στο μπάσο και το ηλεκτρονικό όργανο που αντικατέστησε το πιάνο.

FIRST WAVE SKA GROUPS

Υπήρχαν και άλλα όπως The Ethiopians, Prince Buster, Ernest Ranglin, Symarip.

Στα τέλη της δεκαετίας του '70 το 2 Tone αποτέλεσε την αναβίωση της ska. Αποτελείτο από τον βασικό ρυθμό της ska, της punk και τους πολιτικοποιημένους στίχους της reggae και της punk. H 2 Tone Records, όπου ιδιοκτήτης ήταν ο Τζέρι Ντάμμερς του συγκροτήματος The Specials, έκανε γνωστό το είδος αυτό. Τα συγκροτήματα της 2 Tone ήταν συχνά μικτής φυλετικής σύνθεσης και προωθούσαν την ιδέα αυτή, βασικό σύμβολό τους ήταν οι καρό ταινίες με εναλλασσόμενα άσπρα και μαύρα τετράγωνα και υιοθετούσαν το ντύσιμο των rude boys (κομψά κοστούμια, κοντά παντελόνια, pork pie καπέλα).

Το τέλος της 2 Tone ήρθε και με την αντιπαράθεση μεταξύ rude boys και skinheads, αλλά και με την πτώση της punk το '85. Παρόλα αυτά σπουδαίοι αντιπροσωπευτικοί καλλιτέχνες του τότε είδους ήταν οι Madness, The Specials, The Selecter, The Beat.

SECOND WAVE SKA GROUPS

Υπήρχαν και άλλοι όπως The Beat, The Bodysnatchers, Mr. Review.

Στα τέλη της δεκαετίας του '80 ήρθε το λεγόμενο third wave ska, μόνο που αυτή τη φορά η αναβίωση της προήλθε από την Αμερική που ενσωμάτωσε και στοιχεία του hardcore. Παράλληλα μπορεί να εμφανιστεί το νέο αυτό είδος και με ονομασίες όπως ska punk και skacore. Αντιπροσωπευτικοί καλλιτέχνες είναι οι The mighty mighty bosstones, Voodooo glow skulls, Operation Ivy, Sublime, Reel Big Fish.

Παρόλο που στην δεκαετία που διανύουμε το είδος έχει γνωρίσει μεγάλη πτώση, καλλιτέχνες όπως Manu Chao και Tonino Carotone έχουν στοιχεία της ska στα τραγούδια τους. Στην εγχώρια μουσική σκηνή καλλιτέχνες όπως Locomondo, Ρόδες, Les Skartoi, Skaribas, Τhe Smoking Barrels, Skanontropo και De Traces έχουν δώσει το στίγμα τους στο είδος αυτό.

THIRD WAVE SKA GROUPS

Υπάρχουν και άλλοι όπως Against all authority, Allniters. The allstonians, Area-7, Athena, Avon junkies, Basic Radio, Betagarri, Big D and the kids table, Bim slama bim, Capdown, Catch 22, Critical Mass, Dance Hall Crashers, Deal's Gone Bad, Fighting Gravity, Fishbone, The Forces of Evil, Gerhana Skacinta, Grown at Home, I Voted for Kodos, The Independents, Let's Go Bowling, Los Rabanes, Mealticket, Monkey, Chris Murray, Mustard Plug, No Doubt, No Respect, Perfect Orange, Pilfers, The Planet Smashers, The Porkers, Reel Big Fish, Rude Squad, Save Ferris, The Scholars, Skabba The Hut, Skinnerbox, The Slackers, Superhiks, The Donkey Show, Westbound Train και πολλοί άλλοι.

ΚΙΝΗΜΑ ΕΘΕΛΟΥΣΙΑΣ ΑΠΛΟΤΗΤΑΣ

Κίνημα εθελούσιας τι??και εγώ όταν το πρωτοδιάβασα απόρησα...τι κίνημα είναι αυτό που δεν έχει ξανακουστεί?Κι όμως έπειτα από μια γρήγορη ανάγνωση κατάλαβα ότι ίσως είναι το κίνημα του μέλλοντος και μάλλον θα το ακούμε από εδώ και πέρα όλο και πιο συχνά...δεν αποκλείεται να γίνει στο άμεσο μέλλον παγκόσμιο φαινόμενο ή και μόδα...ποιος ξέρει.

Εν μέσω της μεγαλύτερης οικονομικής κρίσης μετά το κραχ του 1929 οι περισσότεροι έχουν αρχίσει να αναθεωρούν τον μέχρι πρότινος τρόπο ζωής τους.Η οικονομική κρίση λειτούργησε ως παράγοντας που ξεχύλησε το ποτήρι.Ο για δεκαετίες μοντέρνος τρόπος ζωής και καθημερινότητας επέβαλε βασανιστικά γρήγορους ρυθμούς,εξαντλητικά ωράρια εργασίας,εκμετάλευση σε όλους σχεδόν τους τομείς,απουσία αξιών και αληθινών συναισθημάτων,βομβαρδισμό με ψεύτικες ανάγκες-μόδες-στερεότυπα-αντιλήψεις,και κυρίως συστηματική και κοινωνικά επιβεβλημένη υπερκατανάλωση.Ένας κόσμος όπου δεν είσαι άνθρωπος αλλά καταναλωτής και έτσι μετριέται η αξία σου,ένας κόσμος όπου ισχύει το''καταναλώνω άρα υπάρχω'' και όπου το φαίνεσθαι μετράει περισσότερο από το είναι.

Σπούδασε σκληρά για να δουλέψεις να βγάλεις χρήματα και να καταναλώσεις!!!Αυτό είναι το ασυνείδητα επιβαλλόμενο τετράπτυχο της ζωής κάποιου σήμερα....τίποτα παραπάνω τίποτα περισσότερο.

Το 1981 ο Duane Elgin,αμερικανός συγγραφέας,για πρώτη φορά κάνει λόγο για την εθελόυσια απλότητα δηλαδή για έναν διαφορετικό τρόπο ζωής όπου το μότο θα είναι''το λίγο μπορεί να είναι πολύ''.Για έναν πιο απλό τρόπο ζωής...με υπεύθυνη κατανάλωση,βάση στις πραγματικές αξίες της ζωής και λιγότερη εργασία και χρήματα αλλά περισσότερο ποιοτική ζωή.

Στις 26 Νοεμβρίου είναι στην Ελλάδα η μέρα του Buy nothing Day δηλαδή μέρα αντικατανάλωσης(στην Αμερική είναι στις 24/10)...βέβαια κάνεις δεν το γνωρίζει καθώς δεν συμφέρει κάποιους-κάποιους το να τηρείται μια τέτοια μέρα σε αντίθεση με κάτι άλλες όπως του Αγίου Βαλεντίνου σάφως πιο οφέλειμες.Στην Αμερική υπάρχουν κάποιοι οι οποίοι όχι μόνο εκείνη την μέρα αρνούνται να καταναλώσουν αλλά και γενικότερα έχουν κάνει στάση ζωής την όλη κίνηση.Στο Σαν Φρατζίσκο υπάρχει μια ομάδα οι Compacters οι οποίοι δουλεύουν λιγότερο και ξοδεύουν και λιγότερο ενώ ότι αγοράζουν είναι από δεύτερο χέρι.Δεν αγοράζουν τίποτα καινούργιο εκτός από το φαγητό,την υγεία και την ασφάλεια.Έτσι όχι μόνο ζουν πιο ποιοτικά έχοντας περισσότερο ελεύθερο χρόνο αλλά ζούν και συνεπώς οικολογικά αφού η υπερκατανάλωση επιβαρύνει κατά πολύ τον πλανήτη.Στον Καναδά υπάρχουν αντίστοιχα οι Adbusters.

Η οικονομική κρίση ήρθε για να επιβεβαιώσει όλα αυτά που ξέραμε,νιώθαμε και βλέπαμε ήδη....ήρθε να καταδείξει την σάπια φύση του τρόπου ζωής μας...ήρθε να μας υπενθυμίσει της απλότητα της ζωής άλλων εποχών τότε που όλα είχαν κάποιο νόημα τότε που τα χρήματα και η κατανάλωση δεν ήταν ο αυτοσκοπός αλλά τη θέση τους έπαιρναν οι μικρές απλές χαρές αυτής της ζωής...γιατί τα πιο μικρά είναι και τα πιο μεγάλα τελικά...