Τετάρτη 28 Ιανουαρίου 2009

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΠΟΥ ΕΓΡΑΨΑΝ ΙΣΤΟΡΙΑ

Ο Thích Quảng Đức ήταν ένας βιετναμέζος βουδιστής μοναχός, γεννημένος το 1897, πέθανε σε μία οδό στη Saigon το 1963, διαμαρτυρόμενος για την δίωξη των Buddhists από την κυβέρνηση Ngô Đình Diệm. Η φωτογραφία της θυσίας του, έκανε τον γύρο του κόσμου και έστρεψε την προσοχή του κόσμου στο καθεστώς του Diệm. Ο φωτογράφος Malcolm Browne κέρδισε το βραβείο Πούλιτζερ. Το σώμα του μετά το θάνατο του, επαναποτεφρώθηκε, η καρδιά του όμως παρέμεινε άθικτη. Αυτό ανακηρύχτηκε σαν σύμβολο συμπόνιας και έτσι οι Buddhists τον ανακήρυξαν σαν bodhisattva (ον το οποίο αποφεύγει να φτάσει στο στάδιο της νιρβάνας έτσι ώστε να σώσει άλλα όντα), που υψώνει τον αντίκτυπο του θανάτου του στη δημόσια ψυχή. Η πράξη αυτή άσκησε πιέσεις στον Diệm, ο οποίος ανήγγειλε μεταρρυθμίσεις, οι οποίες όμως δεν πραγματοποιήθηκαν ποτέ οδηγώντας σε καινούργιες διαμαρτυρίες. Τελικά ο στρατός σκότωσε τον Diệm τον Νοέμβριο. Η θυσία αυτή του μοναχού, θεωρείται ως η κρίσιμη καμπή της βιετναμέζικης βουδιστικής κρίσης που οδήγησε στην αλλαγή του καθεστώτος.



Καλύπτοντας το πόλεμο του Βιετνάμ ο Eddie Adams έβγαλε την πιο διάσημη φωτογραφία του. Ένας συνταγματάρχης εκτελεί έναν φυλακισμένο του Vietcong, τον Nguyễn Văn Lém, σε ένα δρόμο της Saigon το Φεβρουάριο του 1968, όπου γινόταν η αρχή της εκστρατείας Ten Offensive.
Η Ten Offensive ήταν μία στρατιωτική εκστρατεία που χρονολογείται μεταξύ της 30 Ιανουαρίου και της 23 Σεπτεμβρίου του 1968, από τις δυνάμεις του Viet Cong ή εθνικό μέτωπο για την απελευθέρωση του νότιου Βιετνάμ, και του βόρειου βιετναμέζικου στρατού, ή του στρατού People του Βιετνάμ ενάντια στις δυνάμεις της Δημοκρατίας του Βιετνάμ (νότιο Βιετνάμ), των Ηνωμένων Πολιτειών, και των συμμάχων τους κατά τη διάρκεια του πολέμου του Βιετνάμ. Ο σκοπός της επίθεσης ήταν να χτυπηθούν τα στρατιωτικά και πολιτικά κέντρα εντολής και ελέγχου σε όλο το νότιο Βιετνάμ και να προκαλεσθεί μια γενική έγερση μεταξύ του πληθυσμού που θα ανέτρεπε έπειτα την κυβέρνηση Saigon, τελειώνοντας κατά συνέπεια τον πόλεμο σε ένα ευρύ πεδίο.
Ο φωτογράφος πήρε το βραβείο Πούλιτζερ και βραβείο φωτογραφιών παγκόσμιου Τύπου. Όμως τα γεγονότα ανατράπηκαν! Ο ίδιος έγραψε στο περιοδικό Time:
« Ο συνταγματάρχης σκότωσε τον φυλακισμένο. Εγώ σκότωσα τον συνταγματάρχη με την φωτογραφική μηχανή μου. Ακόμη οι φωτογραφίες είναι το πιο ισχυρό όπλο στον κόσμο. Οι άνθρωποι τις πιστεύουν, αλλά οι φωτογραφίες λένε ψέματα, ακόμη και χωρίς χειραγώγηση. Είναι μισές αλήθειες. Αυτό που η φωτογραφία δεν λέει, είναι το ερώτημα του τί θα έκανες εν ήσουν εσύ συνταγματάρχης και έπιανες εκείνη τη μέρα το λεγόμενο κακό παιδί που είχε σκοτώσει δύο ή τρεις Αμερικανούς. Έτσι ο Adam απολογήθηκε στον συνταγματάρχη και στην οικογένεια του για την ανεπανόρθωτη ζημιά που προκάλεσε στην τιμή τη δική του και της οικογένειας του. Όταν αργότερα ο συνταγματάρχης πέθανε, ο Eddie Adams τον χαρακτήρισε ως «ήρωα μιας στιγμής».

Αξίζει να σημειωθεί ότι οι φωτογραφίες του, έπεισαν τον πρόεδρο Jimmy Carter να χορηγήσει άσυλο σε 200.000 Βιετναμέζους.


Στις 8 Ιουνίου του 1972, αμερικανικό αεροπλάνο βομβάρδισε με napalm τον πληθυσμό της Trang Bang. Η Phan Thị Kim Phúc είναι μία Βιετναμέζα-Καναδή (9 χρόνων τότε), η οποία τρέχει γυμνή στους δρόμους, αφού την έκαψαν σοβαρά στο λαιμό. Η φωτογραφία είναι του Nick Út, ο οποίος την μετέφερε στο νοσοκομείο, όπου και παρέμεινε εκεί 14 μήνες και έκανε 17 επεμβάσεις δέρματος.

Sharbat Gula, αφγανή του έθνους Pashtun. Αναγκάστηκε να αφήσει το σπίτι της στο Αφγανιστάν, αφού σκότωσαν τους γονείς της, κατά τη διάρκεια του Σοβιετικού πολέμου, για ένα στρατόπεδο προσφύγων στο Πακιστάν, όπου και την φωτογράφησε ο Steve McCurry. Η φωτογραφία έγινε εξώφυλλο του National Geographic Magazine.

Ο λεγόμενος ως άντρας των τανκς (tank man) ή άγνωστος επαναστάτης είναι το παρωνύμιο του ανώνυμου άνδρα που στέκεται μπροστά στα τανκ με ιδιαίτερο σθένος, κατά τη διάρκεια καθιστικής διαμαρτυρίας το 1989 στην πλατεία Tiananmen στη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας. Παρόλο που τα πίσω τανκς αποχώρησαν, το πρώτο τανκ αρχικά προχώρησε πιο μπροστά, αλλά ο άνδρας επανειλημμένα προσπαθούσε να το αποτρέψει. Κάποια στιγμή και το πρώτο τανκ αποχώρησε, παρόλο που είχε πάρει διαταγές να προχωρήσει (έτσι ώστε να προστατέψει τον πολίτη ο οδηγός). Η φωτογραφία είναι του Jeff Widener, αλλά η ίδια έχει απαθανατιστεί από άλλη οπτική γωνία και από άλλους φωτογράφους (Stuart Franklin, Charlie Cole).

The falling man (ο άντρας που πέφτει) είναι μία φωτογραφία του Richard Drew, που λήφθηκε το πρωί της 11ης Σεπτεμβρίου του 2001. Ήταν ένας από αυτούς τους ανθρώπους που παγιδεύτηκαν στα ανώτερα τμήματα των ουρανοξυστών που προτίμησε να πηδήσει στο κενό, παρά να πεθάνει από την πυρκαγιά και τον καπνό. Υπάρχει και ομώνυμο ντοκιμαντέρ, σχετικό με αυτήν την ιστορία. Η δημοσίευση της φωτογραφίας εξόργισε τμήμα του αμερικανικού λαού και έτσι τα ΜΜΕ το τροποποίησαν παρουσιάζοντας το σαν πράξη ηρωική και θυσίας.

Με την ονομασία Τελική Λύση έγινε γνωστό το σχέδιο των Ναζιστών για τη συστηματική δολοφονία των Εβραίων, τόσο στη Γερμανία όσο και στις περιοχές που κατακτήθηκαν από αυτή κατά το Β’ Παγκόσμιο. Το αποτέλεσμα της εφαρμογής του σχεδίου αυτού ήταν το Ολοκαύτωμα, το οποίο στοίχισε στην Εβραϊκή Κοινότητα της Ευρώπης περίπου έξι εκατομμύρια νεκρούς, άνδρες, γυναίκες και παιδιά. Η φωτογραφία είναι από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης.

Τα παιχνίδια των αμερικανών στον πόλεμο κατά του Ιράκ.

Από τα πρώτα έγχρωμα κορίτσια που πήγε σε σχολείο με λευκούς μαθητές.


Πολεμιστές στη Λιβερία.


Ιρακινός κρατούμενος με το παιδί του.

Παιχνίδι των αμερικανών στρατιωτών κατά την παραμονή τους στο Βιετνάμ.

Πτώση του τείχους του Βερολίνου το 1989.

11 σχόλια:

lagarto είπε...

πολύ ωραίο ποστ.
μέσα από τις φωτογραφίες μπορείς να καταλάβεις πολύ περισσότερα πράγματα...
μια θέση σ'αυτες τις φωτο που βάλατε νομίζω αξίζει και η φωτογραφία του Kevin Carter, που έμεινε στην ιστορία τόσο για την τραγικότητα και την ωμότητά της όσο και για την τραγική κατάληξη του φωτογράφου...

Ανώνυμος είπε...

Κάθε φωτογραφία είναι και μία ολόκληρη ιστορία... πάρα μα πάρα πολύ δυνατές... θα μπορούσα να μείνω με ώρες σε κάθε μία από αυτές και να σκέφτομαι ή να τις σχολιάζω.

Πολύ δύσκολο να επιλέξεις κάποια ή να την ξεχωρίσεις... σκληρές στιγμές πόνου, οδύνης αλλά και απεριόριστης ανθρωπιάς...

Απλά είναι τέλειες... και η μουσική υπέροχη... και εγώ σε αυτόν τον κόσμο ζω...

Καλό βράδυ... νωρίς ειναι ακόμη για καλημέρα

Tyler Durden είπε...

σου προτείνω να κάνεις και άλλο ποστ με αυτό το θέμα γιατί λείπουν πολλές.

Κάποιος έχει αναπαραστήσει με λέγκο τουβλάκιa πολλές τέτοιες κλασσικές. Επιλέγοντας μία από αυτές, από κάτω της έχει λινκ για να δεις την ορίτζιναλ.

Tyler Durden είπε...

επίσης και αυτή έχει την ιστορία της

the monkeys είπε...

lagarto: Ευχαριστώ. Το σκέφτηκα να σου πω την αλήθεια να βάλω την φωτογραφία του Kevin Carter, αλλά την είχαμε σχολιάσει αναλυτικά σε άλλο post και έτσι είπα να το αφήσω.

odiporos: Νωρίς για καληνύχτα δεν λες τίποτε..χεχε. Πραγματικά μία φωτογραφία σε κερδίζει πιο πολύ από ένα άρθρο ή βιβλίο για το ίδιο θέμα.

the monkeys είπε...

tyler: Το πρώτο που έστειλες είναι πολύ ιδιαίτερο! Το δεύτερο το έχουμε σχολιάσει σε άλλο ποστ, οπότε είπα να μην το ξαναβάλω.

Πάντως θα το μελετήσω και θα κάνω και άλλη ανάρτηση :P

Christina Amana είπε...

Κάποιες είναι πραγματικά σοκαριστικές! Μια φωτογραφία-χιλιάδες λέξεις- ακόμα πιο πολλές σκέψεις...
Πολύ ωραίο post!
Τα φιλιά μου!

Saq είπε...

Βλέποντας τέτοιες φωτογραφίες καταλαβαίνουμε καλύτερα πόση δυστυχία υπάρχει στον κόσμο και πόση άνθρωποι έχουν θυσιαστεί για το αυτονόητο αγαθό της ελευθερίας.

Προχτές διάβαζα την ιστορία της Sharbat Gula και μάλιστα είδα και μια φωτογραφία της που τραβήχτηκε πρόσφατα και την δείχνει σε μεγαλύτερη ηλικία, δες την εδώ http://www.stefangeens.com/graphics/blog/sharbat-gula.jpg

Tyler Durden είπε...

Μια φωτογραφία χίλιες λέξεις! Πόσο διφορούμενη είναι αυτή η ρήση! Αν ως λέξη εννοούμε την υποκειμενική νοηματοδότηση, είτε την καλοπροαίρετη του θεατή της, είτε την με σκοπιμότητα ερμηνεία από τα ΜΜΕ. Δείτε σχετική γελοιογραφία του Quino.

Επίσης, σχεδόν κάθε φωτό εμπεριέχει και την πρόθεση του φωτογράφου να αναδείξει ένα γεγονός από συγκεκριμένη ιδεολογική ή υποκειμενική σκοπιά, γιαυτό και επιλέγει μια συγκεκριμένη από πολλές απανωτές εκείνης της στιγμής, αλλά και περιμένει μέχρι να πετύχει το σκηνικό που επιθυμεί.
Ή και πολλές είναι και στημένες, όπως μια που δεν έχεις βάλει, το πιο γνωστό φιλί (ένας στρατιώτης που φιλάει πολύ παθιασμένα μια κοπέλα λίγο πριν πάει στο μέτωπο). Εμφανέστατα στημένη και με προπαγανδιστικό μήνυμα υπέρ του πολέμου.

the monkeys είπε...

amana: οι φωτογράφοι σκέψου πόσα απανωτά σοκ παθαίνουν, γιατί τα βλέπουν και live. Βέβαια ορισμένοι κατακρίνουν τους συγκεκριμένους φωτογράφους, γιατί δεν βοηθάνε τα θύματα, αλλά μόνο τα φωτογραφίζουν (βέβαια αυτό είναι μεγάλο θέμα συζήτησης).

newton-episthmonas(όπως λέει και το monkey1 :P): πιστεύω ότι οι φωτογραφίες σε βοηθάνε να συνειδητοποίησεις στον κόσμο τί γίνεται και να κατανοήσεις διάφορα πράγματα, αλλά από εκεί και πέρα λίγο πολύ όλοι μπαίνουμε στο τριπάκι του ok τις βλέπω, στενοχωριέμαι για τους συγκεκριμένους ανθρώπους αλλά μέχρι εκεί, αφού δεν κάνω τίποτε για να καλυτερέψω τα πράγματα.

the monkeys είπε...

tyler durden: Η συγκεκριμένη photo που λες με το φιλί δεν μου άρεσε καθόλου ούτε σαν εικόνα, αλλά ούτε και το μήνυμα που ήθελε να περάσει ο φωτογράφος, για αυτό δεν την έβαλα :P Monkeys είμαστε, ό,τι θέλουμε κάνουμε ;)

Έχεις δίκιο για αυτά που γράφεις, αν και ορισμένες φωτογραφίες φαίνεται ότι δεν μπορεί να είναι στημένες. Όσο για την γελοιογράφια, απλά ήταν πολύ καλή...Μα καλά που τα βρίσκεις όλα αυτά???? Έχουμε τρομάξει εμείς τα monkeys με τις γνώσεις σου χεχεχε.