Παρασκευή 9 Ιουλίου 2010

Αntiracist festival



Αν κάτι έχουμε μάθει από την ιστορία είναι ότι σε περιόδους κρίσης το πρώτο που πεθαίνει είναι η αλληλεγύη προς τον συνάνθρωπο για να μην μιλήσουμε για αυτήν προς τον ξένο,τον αλλόθρησκο,τον ξενόγλωσσο.


Αν πάμε πίσω στην δεκαετία του '30 θα δούμε την δυνάμωση και ανάδειξη φασιστικών και εθνικιστικών κομμάτων και κινημάτων που πριν το κραχ του '29 δεν είχαν καμία απολύτως δύναμη και λαική αποδοχή.


Oι ξένοι που πέρνουν τις λιγοστές δουλειές,που τρώνε από το ψωμί μας,που κλέβουν τα λεφτά μας ή τις γυναίκες μας(!),που ευθύνονται για κάθε κοινωνικό χάλι,για την δικιά μας μίζερη κατάσταση..και τότε και τώρα τα ίδια ακριβώς ανυπόσταστα επιχειρήματα η ίδια ξενοφοβία,η ίδια υποκρισία,ο ίδιος ρατσισμός το ίδιο μίσος.


Τίποτε δεν φαίνεται να άλλαξε ριζικά…όταν βλέπεις ανθρώπους να σου λένε περήφανα ότι είναι ρατσιστές,όταν βλέπεις με τι χαρά τα μμε καλιεργούν αυτό το απάνθρωπο συναίσθημα,όταν το ξένο γίνεται ο αποδιοπομπαίος τράγος των κόμπλεξ μας και της δήθεν ανωτερότητά μας όχι μόνο από μεγάλους αλλά και από νέα παιδιά.


Σε μια περίοδο όπου στην Ελλάδα ο περισσότερος κόσμος αρχίζει να υποζεί χωρίς δικαιώματα στην δουλειά και την ασφάλιση,χωρίς παιδεία ή εργασία,χωρίς μισθό όνειρα και ελπίδες η αλληλεγύη φαίνεται ότι πολύ εύκολα μπορεί να αποτελέσει το πρώτο θύμα…εξάλλου αυτό συμφερει και τους από πάνω…


Σημασία έχει καταλάβουμε όλοι ότι δεν είμαστε εχθροί και αντίπαλοι αλλά αδέρφια και συνάνθρωποι,ότι κανένας δεν είναι ξένος αλλά όλοι είμαστε κάτοικοι αυτής τη γης και ότι μόνο αν είμαστε ενωμένοι απέναντι στον κοινό εχθρό θα καταφέρουμε να ζήσουμε ανθρώπινα.



**To 15ο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ θα πραγματοποιηθεί απο σήμερα 9 και 10 και 11 Ιουλίου στο Άλσος Γουδί.Η είσοδος θα είναι ελεύθερη για τους μετανάστες και τους πρόσφυγες ενώ για τους υπόλοιπους θα είναι 6ευρώ.



http://www.antiracistfestival.gr/


Κυριακή 4 Ιουλίου 2010

ΡΟΖ ΕΞΑΡΤΗΣΗ


Πηγή: http://www.enet.gr/?i=news.el.ellada&id=179819

Σύμφωνα με την παραπάνω έρευνα αρκετά παιδιά επισκέπτονται καθημερινά ροζ σελίδες για πάνω από 2 ώρες όπως αναφέρεται. Όμως δεν είναι αυτή καθ' αυτή η πληροφορία που θα πρέπει να μας "σοκάρει" όσο τα αίτια τα οποία οδήγησαν σε αυτό το αποτέλεσμα.

Καθημερινά αν ανοίξεις την τηλεόραση μαθαίνεις για την ζωή των επωνύμων. Σε ποιό νησί πήγε ο ένας, ποιός τον συνόδευσε, πού μείνανε, τί φάγανε κ.ο.κ. Το μόνο που κάνεις σαν τηλεθεατής είναι να παρακολουθείς παθητικά αυτές τις "πληροφορίες" και αν απηυδήσεις κάποια στιγμή, το πολύ πολύ να αλλάξεις κανάλι για να παρακολουθήσεις για κάποιον άλλον celebrity. Όμως αυτό που πραγματικά θα έπρεπε να μας τρομάζει, είναι ότι κανένας δημοσιογράφος ή υπεύθυνος καναλιού δεν σκέφτηκε γιατί ακριβώς αυτή η πληροφορία να ενδιαφέρει τον κόσμο, όπως και κανένας τηλεθεατής δεν έκλεισε την τηλεόραση ή δεν έκανε μία μήνυση σε όλους αυτούς που καθημερινά προσβάλλουν την νοημοσύνη του. Με άλλα λόγια ζούμε σε ένα κόσμο που εμείς έχουμε φτιάξει και που εμείς οι ίδιοι φταίμε για την κατάντια του και την ύπαρξη του μέχρι τώρα (σε χειρότερο βαθμό βέβαια συγκριτικά με παλαιότερα).

Αν επανέλθουμε λοιπόν στο θέμα του άρθρου αυτού, θα διαπιστώσουμε τα αίτια που συμβάλλουν στα αποτελέσματα αυτής της έρευνας. Έχουμε το "κράτος της Τζούλιας" όπως το χαρακτήρισε και ο κ. Θεοδωράκης. Μίας κοπέλας δηλαδή που έχει γίνει σύμβολο, είδωλο και τιμώμενο πρόσωπο. Μία κοπέλα που αυτή η ίδια δεν φταίει για το κατάντημα της, αλλά φταίμε σίγουρα εμείς.

Όλοι γνωρίζουμε ποιό είναι το σύστημα σήμερα. Όλοι έχουμε ακούσει για σεξουαλικές παρενοχλήσεις και όλοι ξέρουμε πώς ο καθένας ανεβαίνει στο καλλιτεχνικό στερέωμα και όχι μόνο. Εμείς με την σειρά μας όμως αντί να το καταγγείλουμε, το εκθειάζουμε. Αντί να βοηθήσουμε στο να σταματήσει αυτή η πλήρης εξαθλίωση και ο εκφυλισμός, βάζουμε ένα χεράκι παραπάνω και θεωρούμε σαν hit, το ηλίθιο τραγουδάκι της Βανδή "κορίτσι πράγμα" (ή όπως αλλιώς λέγεται), που με ηλίθιο τρόπο μεν αλλά με μία μικρή αλήθεια δε, σχολιάζει αυτή την κατάσταση.

Από την άλλη πλευρά το φταίξιμο πέφτει και στο σχολείο. Που είναι το μάθημα της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης? Γιατί τα παιδιά που θέλουν να μάθουν και να γνωρίσουν 5 πράγματα δεν έχουν κάπου να απευθυνθούν? ή ακόμη πιο ανησυχητικό γιατί δεν τα ξέρουν ήδη? Εγώ θυμάμαι στην Β' Γυμνασίου, αν δεν κάνω λάθος, μαθαίναμε για την λειτουργία των γεννητικών οργάνων (με μία καθηγήτρια που ενώ δεν ήταν συντηρητική, μας διάβαζε ότι έγραφε το βιβλίο μόνο) και όλα τα παιδάκια γελούσαμε γιατί δεν ξέραμε πώς να συμπεριφερθούμε ή και από παντελή άγνοια ακόμη.

Ομοίως φταίνε και οι γονείς. Συντηρητικοί γονείς, με πλήρη άγνοια του πώς να χειριστούν το όλο θέμα, στέκονται μόνο στις ροζ σελίδες που επισκέφτηκε το παιδί τους και δεν κοιτάζουν πιο βαθιά: στο πρόβλημα της άγνοιας. Η αλήθεια είναι ότι όντας συντηρητικός λαός, ίσως και οι γονείς να μην έχουν την απαραίτητη άνεση σε αυτά τα θέματα, αλλά πρέπει να καταλάβουν ότι πρέπει να προσπαθήσουν, γιατί οι καιροί αλλάζουν και να μην κατακρίνουν αμέσως, διαβάζοντας το παραπάνω άρθρο.

Τέλος η ζωή των παιδιών έχει καταντήσει να μην είναι πια όμορφη. Κλεισμένα στο σπίτι με ένα pc αγκαλιά, με γονείς συνεχώς αγχωμένους λόγω μέτρων ή και απών λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων, δεν έχουν μάθει να κοινωνικοποιούνται. Φοβούνται να έρθουν σε επαφή με το άλλο φύλο. Προτιμούν τις ψεύτικες και εικονικές σεξουαλικές σχέσεις, βλέποντας είτε σεξουαλικού περιεχομένου ταινίες, είτε ροζ sites, παρά να ζητήσουν από το άλλο φύλο να βγουν έξω, μήπως και εκτεθούν. Θα καταντήσουμε σαν τον κόσμο του Μεγάλου Αδελφού του George Orwell, δηλαδή άτομα που δεν θα ερωτεύονται αλλά θα παντρεύονται παθητικά μόνο και μόνο για να είναι πιο χρήσιμοι στην εξυπηρέτηση των συμφερόντων του Κόμματος.