OXI ΑΛΛΕΣ ''ΚΟΝΣΕΡΒΕΣ'',ΠΑΡΑΚΑΛΩ!!

Κάθε καλοκαίρι 10.000.000 άνθρωποι υποβάλλονται στο μαρτύριο της κονσέρβας.Για την ακρίβεια στο μαρτύριο της επανάληψης.Γιατί στην Ελλάδα υπάρχει ο άτυπος κανόνας του, μόλις μπει ο Ιούνιος για τα καλά,βγάζουμε από τα συρτάρια κάθε ξεχασμένη,χιλιοπαιγμένη και εδώ και αιώνες γυρισμένη σειρά(βλέπε ρετιρέ,κωνσταντίνου και ελένης κτλ)και την παίζουμε όλο το καλοκαίρι γιατί όλοι θέλουν να ξαναδούν για χιλιοστή φορά την ίδια σειρά και ας ξέρουν τα λόγια απέξω.Ή στην ''καλύτερη'' φέρνουν ξένες σειρές τις οποίες πολλές φορές ξαναπαίζουν σε επανάληψη...δηλαδή έλεοςςς!!
Δεν καταλαβαίνω αυτή την ελληνική νοοτροπία(όπως και άλλες...).ΟΚ,ναι είναι καλοκαίρι,ναι πάμε διακοπές και βγαίνούμε περισσότερο έξω,αλλά πάμε για μια βδομάδα μόνο και επιπλέον δεν είμαστε όλη την ώρα έξω,εκτός ότι συνεχίζουν να δουλεύουν κάποιοι σκληρότερα τα καλοκαίρια,υπάρχουν και ανθρωποι που δεν έχουν τα μέσα να πάνε διακοπές ή δεν βγαίνουν και συχνά ή δουλεύουν.
Τα καλοκαίρια η τηλεόραση που είναι γενικά σε μόνιμη βάση για τα σκουπίδια γίνεται ακόμη χειρότερη.Δεν μπορείς να την ανοίξεις!ΟΚ,ναι είναι στην θέση μας να πατήσουμε το οff και να τελειώνει η υπόθεση αλλά γιατί να μην έχει η τηλεόραση έστω κάτι της προκοπής??Γιατί το καλύτερο από το καλοκαιρινό πρόγραμμα της να είναι τα καρτούν??Γιατί μας αντιμετωπίζουν σαν ανθρώπους νοημοσύνης μηδέν και μας πλασάρουν για την αμερικάνικη version της Μαρίας της Άσχημης(την οποία παίζουν και το πρωί σε επανάληψη!!για να μην ξεχάσουμε το βραδινό επεισόδιο) ενώ παίζουν την εγχώρια σε επανάληψη(Παναγία μου δηλαδή).Κι όλα αυτά φυσικά για το κερδος των καναλιών και την πνευματική καταστροφή μας!Ναι,η λύση είναι να μην βλέπουμε τηλεόραση,αλλά δεν θα ήταν καλύτερο το πιο κοινό μέσο να ήταν αξιόλογο και να πρόσφερε?
Γιατί όπως πάντα εμείς οι πολλοί χάνουμε...(και δεν θα μου φανεί καθόλου περίεργο αν παρατηρηθεί αυξηση της κακογουστιάς στην Ελλάδα,αφού και εμένα τώρα τελευταία η Άσχημη μου φαίνεται μια χαρά κορίτσι!)

Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΑΔΕΛΦΟΣ ΣΤΟ ΠΡΟΣΚΗΝΙΟ

Από πολλούς χαρακτηριζόμαστε ως η γενιά του Google και φυσικά δεν έχουν άδικο. Ξεκίνησε σαν την πιο εύχρηστη μηχανή αναζήτησης των οποιοδήποτε θεμάτων που μας ενδιέφεραν και κατέληξε να είναι η νούμερο ένα ιστοσελίδα που επισκέπτονται οι χρήστες του Internet (στην επόμενη θέση είναι η ιστοσελίδα του facebook!). Ένας λόγος όμως για τον οποίο αρκετοί επιλέγουν την συγκεκριμένη υπηρεσία είναι επειδή μπορεί να διασφαλίζει το δικαίωμα μας περί προστασίας των προσωπικών μας δεδομένων....ή τουλάχιστον έτσι νομίζουμε.

Παράπονα έχουν ξεσπάσει από τους πελάτες του Google για τους εξής δύο λόγους: πρώτον υποχρεώνεται να γνωστοποιεί (ύστερα από μεγάλες πιέσεις) τα στοιχεία των ανθρώπων που έχουν αναρτήσει video στο you tube, αφού έγινε γνωστό ότι ορισμένα από αυτά είναι παράνομα και δεύτερον λανσάρει καινούργια υπηρεσία, την street view.

Ο πρώτος λόγος δεν χρειάζεται περαιτέρω σχολιασμό (τα λόγια μιλούν από μόνα τους). Το street view όμως συνταιριάζει περιοχές του χάρτη με πραγματικές επιτόπιες φωτογραφίες δρόμων και πόλεων, δηλαδή μπορεί ανά πάσα στιγμή να βρεθεί το πρόσωπο σου, καθώς περπατάς αμέριμνα στον συγκεκριμένο δρόμο, εκτεθειμένο μπροστά σε πληθώρα χρηστών του Internet και όχι μόνο. Παρόλα αυτά η Google καθησυχάζει ότι θολώνει την περιοχή των προσώπων των διερχομένων με blurring technology, ώστε να μην είναι αναγνωρίσιμοι από κανέναν (ύστερα από αρκετές αντιδράσεις των πολιτών).

Στις ΗΠΑ η υπηρεσία είναι πλέον γεγονός και σειρά έχει η Βρετανία...αναρωτιέμαι αν θα μείνει μέχρι εκεί και δεν θα προχωρήσει και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες(???). Πλέον έχουμε αρχίσει να φοβόμαστε ότι οι κατά καιρούς διαμαρτυρίες των πολιτών σχετικά με τοποθέτηση κάμερας σε διάφορες δημόσιες περιοχές, ελικοπτέρων που στόχο έχουν τον έλεγχο της κάθε μας κίνησης στο ίδιο μας το σπίτι, καθώς και πολλά άλλα, δεν καρποφορούν. Πλέον το reality Big Brother που όλοι κοροϊδεύαμε (τουλάχιστον έτσι θέλω να πιστεύω!!!), που το όνομα του το πήρε από το ομώνυμο βιβλίο του Όργουελ, θα γίνει η δική μας πραγματικότητα και μπορεί δυστυχώς ούτε καν να το καταλάβουμε ή μπορεί και να έχει συμβεί ήδη...

ΈΝΑΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΚΟΣΜΟΣ

Πρόκειται για την ομώνυμη ταινία του Κεν Λόουτς, η οποία φιλοξενήθηκε στο διεθνές φεστιβάλ κινηματογράφου της Πάτρας. Η ταινία αυτή πήρε βραβείο σεναρίου στο φεστιβάλ Βερολίνου και δικαίως μπορεί κάποιος να συνειδητοποιήσει το λόγο. Αφορά την προσπάθεια μίας γυναίκας να αντιμετωπίσει τον σκληρό εργατικό κόσμο και την χυδαιότητα των ανωτέρων της, που την απολύουν επανειλημμένα, επειδή δεν ικανοποιεί τις διάφορες "ανάγκες" τους. Δημιουργώντας το δικό της γραφείο εύρεσης εργασίας για μετανάστες, αντιτίθεται στην ανισότητα που υπάρχει μεταξύ του δυτικού και του μετανάστη εργάτη στις περιοχές του Λονδίνου. Μήπως όμως ο απώτερος σκοπός μιας τέτοιας πράξης είναι τελείως διαφορετικός...?? Το αμερικάνικο όνειρο για πλούτο με κάθε αθέμιτο μέσο έχει κατακλύσει πολλούς επιφανείς ιδεολόγους.

Οι μετανάστες είναι θέμα το οποίο παραμένει άλυτο και καθώς φαίνεται η κατάσταση αυτή θα συνεχιστεί για πολύ καιρό ακόμη. Η έλλειψη εργασίας αλλά και η εκμετάλλευση που τους ασκείται, όταν την βρίσκουν, είναι συχνά φαινόμενα. Ίσως βέβαια το πιο σημαντικό για αυτούς τους ανθρώπους είναι η αμφισβήτηση της αξιοπρέπειας τους από το κοινωνικό περιβάλλον, αφού τους δημιουργεί και την βασικότερη αποχή βοήθειας του κόσμου σε αυτούς. Ας μην ξεχνάμε όμως ότι ορισμένοι από αυτούς μπορεί στην χώρα τους να είχαν την ίδια ακριβώς κοινωνική θέση με εμάς, αλλά η άθλια αντιμετώπιση τους στη χώρα όπου μετανάστευσαν, τούς έχει δημιουργήσει μία εικόνα τελείως αντιφατική.

Αφορμή της ταινίας ήταν ο κατακλυσμός των μεταναστών στη Βρετανία μετά τη διεύρυνση της Ευρωπαϊκής Ένωσης το 2004, που ευελπιστούσαν να βρουν μία full-time δουλειά και τελικά κατέληξαν να είναι ευχαριστημένοι και με μίας ώρας εργασία. Ο Κεν Λόουτς είναι ο πιο γνωστός σύγχρονος στρατευμένος στην αριστερά σκηνοθέτης, είναι ιδρυτικό μέλος της πολιτικής κίνησης Respect στη Βρετανία, στηρίζοντας σταθερά το αντιπολεμικό και αντικαπιταλιστικό κίνημα. Σε δηλώσεις του για την ταινία έχει αναφέρει "Το γεγονός ότι η μόνιμη εργασία μειώνεται, ενώ ο αριθμός των έκτακτων εργαζομένων αυξάνει, είναι για μένα πολύ σημαντικό και καθόλου προβεβλημένο. Κανείς δεν εξετάζει τις πολιτικές αποφάσεις που προωθούν αυτές τις αλλαγές - όλα τα κόμματα είναι υπέρ της ελεύθερης αγοράς και προσπαθούν να μας πείσουν ότι έτσι πρέπει να ζούμε. Εμείς δεν συμφωνούμε".

Γενικότερα η ταινία αυτή προβληματίζει αρκετά σχετικά με την κατάσταση που επικρατεί για το συγκεκριμένο θέμα όχι μόνο στην Βρετανία αλλά και σε όλο τον κόσμο. Η καριέρα είναι η μόνη προτεραιότητα και μπροστά της θυσιάζονται τα πάντα. Όλα είναι ένα deal, που προωθεί την ανταγωνιστική οικονομία και στο βωμό της επιτυχίας εκμεταλλεύονται οι αδύναμες έως και ανύπαρκτες τάξεις. Βέβαια με όλα αυτά που αναφέρω δεν θεωρώ τον εαυτό μου ότι είμαι μέρος ενός διαφορετικού συνόλου, αλλά τουλάχιστον μπορώ να βλέπω τους μετανάστες χωρίς να τους θεωρώ εχθρούς μου ή ανθρωπάκους που δεν αξίζουν μία καλύτερη τύχη. Έτσι ευελπιστώ ότι με τον καιρό, οι επόμενες γενιές να είναι πολύ πιο ανοιχτόμυαλες, ώστε να καταφέρουν επιτέλους και αυτοί οι άνθρωποι να ζήσουν λίγο καλύτερα.

Χαρείτε το όσο ακόμα είναι καιρός…..

Ό λόγος φυσικά για τον πολυσυζητημένο νόμο που αναμένεται να εφαρμοστεί από 1/1/2010 και αναφέρεται στην απαγόρευση του καπνίσματος σε όλους τους δημόσιους χώρους καθώς και στην απαγόρευση πώλησης καπνού σε άτομα κάτω των 18.

Από πρώτη άποψη συμφωνώ, διότι και εγώ δεν ανήκω στην ομάδα των καπνιστών, και εμένα δεν μου αρέσει να γυρνάω σπίτι μετά από την οποιαδήποτε δραστηριότητά μου σε κλειστό χώρο και να μυρίζω τσιγάρο, και τέλος δεν ανέχομαι την αναίδεια πολλών καπνιστών που καπνίζουν φυσώντας τον καπνό επάνω μου και να με κάνουν παρά τη θέληση μου παθητικό καπνιστή με όλο τα γνωστά επακόλουθα για την υγεία μου.

Από μία δεύτερη όμως οπτική αναρωτιέμαι τρία πράγματα. Το πρώτο είναι αν θα καταφέρουμε να το εφαρμόσουμε ή θα καταλήξει στο καλάθι των αχρήστων σαν πολλούς άλλους νόμους, όπως για παράδειγμα την απαγόρευση διάθεσης αλκοόλ σε άτομα κάτω των 18 από μαγαζιά και μπαρ. Το δεύτερο και βασικό είναι αν το κάνουν για το συμφέρον μας ή αν θα καταφέρουν να το μετατρέψουν και αυτό σε μία επικερδή επιχείρηση μέσω της προώθησης προϊόντων υποκατάστατων του καπνού κτλ. Η τρίτη και βασικότερη σκέψη μου αφορά τον λόγο για τον οποίο πρέπει να εφαρμοστεί ένας απόλυτος και λίγο αυστηρός νόμος με τη μορφή τιμωρίας. Σε μία ίσως ιδανική κοινωνία θα μπορούσαν κάποια πράγματα να είναι αυτονόητα και καθαρά θέμα προσωπικής συνείδησης του καθενός, όπως ο σεβασμός των αναγκών και των δικαιωμάτων του συνανθρώπων μας.

Όπως και να έχει εγώ κατά του καπνίσματος δεν είμαι. Είναι δικαίωμα του κάθε ανθρώπου να αναλώνεται με τον τρόπο που αυτός έχει επιλέξει, αλλά παρόλο που είναι πλέον τετριμμένο… η ελευθερία του καθενός σταματάει εκεί που αρχίζει να επηρεάζει την ελευθερία και να καταπατά τα δικαιώματα των γύρω του.

ΥΓ. Θα ήθελα να μάθω κατά πόσο συμφωνείτε ή διαφωνείτε μαζί μου.. για αυτό και σκέφτηκα να κάνω μία μικρή on line δημοσκόπηση!!